Όταν τα ενήλικα παιδιά μας προσπαθούν να μας εκμεταλλευτούν ή να μας ελέγξουν, η σχέση γονέα-παιδιού μπορεί να βρεθεί σε σοβαρό κίνδυνο. Η ανεπαρκής επικοινωνία και η έλλειψη αμοιβαίας κατανόησης μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματική καταχραστική συμπεριφορά, καθώς και σε απώλεια σεβασμού απέναντι στις ανάγκες και την αυτονομία των γονέων. Πρέπει να εμβαθύνουμε στην ενσυναίσθηση, να θέσουμε σαφή όρια και να αναπτύξουμε μια υγιή οικογενειακή δυναμική, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις.
Πολλοί γονείς είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν σε κάθε κρίση που προκύπτει από τα ενήλικα παιδιά τους με ενοχές και πίεση. Ωστόσο, η επανειλημμένη χρήση αυτών των τακτικών τους καθιστά τους γονείς ευάλωτους και δυσανάλογα ευχαριστημένους. Είναι σημαντικό να τεθούν όρια και να αρνηθούμε να γίνουμε θύματα αυτών των χειρισμών. Αναγνωρίζοντας την τοξική συμπεριφορά του ενήλικου παιδιού μας, ενισχύουμε τον εαυτό μας, αντί να παρασυρθούμε από αυτήν.
Για να επιτύχουμε αυτό, πρέπει να εστιάσουμε στο να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας για τα παρελθόντα λάθη, να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να γίνει χώμα χειρισμών και να παύσουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους γονείς. Στην επόμενη κατάσταση που το ενήλικο παιδί μας θα προσπαθήσει να μας ελέγξει με ενοχές, μπορούμε να αντιδράσουμε κάνοντας ένα βήμα πίσω:
– Αναγνωρίστε ότι αυτή η συμπεριφορά είναι τοξική και ευχαριστήστε τον εαυτό σας για το ότι την αναγνωρίσατε αντί να γίνετε θύμα της.
– Θέστε όρια με το ενήλικο παιδί σας και μην επιτρέψετε να ελέγχεστε περαιτέρω από αυτόν.
Ένα σημαντικό βήμα προς την ανάκτηση της δύναμής μας είναι να ασκήσουμε αυτοσυγχώρηση. Όταν αναγνωρίσουμε ότι έχουμε κάνει λάθος, τότε μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς να αφήσουμε το λάθος να μας κυριεύσει. Πρέπει να δείξουμε αγάπη και καλοσύνη στον εαυτό μας, αναγνωρίζοντας τις ατέλειές μας. Τα βήματα για την αυτοσυγχώρεση περιλαμβάνουν:
– Ανάληψη ευθύνης για τις πράξεις μας.
– Εκφραση μεταμέλειας και λύπης χωρίς να τις μετατρέψουμε σε ντροπή.
– Δέσμευση για επανόρθωση από οποιαδήποτε ζημιά προκάλεσαμε.
– Εκγυμνασμένη αυτοαποδοχή και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας ότι θα τα καταφέρουμε καλύτερα στο μέλλον.
Κατανοώ ότι υπάρχουν γονείς που μπορεί να μην είναι τοξικοί και ανέπτυξαν τα προβλήματα τους. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να θέσουμε σε κίνδυνο την πρόοδό μας κατηγορώντας τους γονείς μας για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Αντίθετα, πρέπει να επικεντρωθούμε στο να βρούμε την ανεξαρτησία μας και να προχωρήσουμε. Οδηγήστε τον εαυτό σας προς την αυτογνωσία, ρωτώντας πώς μπορείτε να βελτιώσετε τη ζωή σας, αντί να επικρίνετε τους άλλους. Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι:
“Μάθετε να πιστεύετε στην αξία σας ως ενήλικας, παρά το γεγονός ότι οι γονείς σας δεν κατάφεραν να το δουν ή να το εκφράσουν.”
Jeffrey Bernstein, Ph.D.
Αναφορές:
Bernstein, J. (2023). 10 Days to a Less Defiant Child (3η έκδοση). Εκδόσεις Hachette Go, Νέα Υόρκη.
Bernstein, J. (2020). The Anxiety, Depression, & Anger Toolbox for Teens, Εκδόσεις PESI, Ίου Κλερ, Ουισκόνσιν.
Deidre McPhillips (2023) Mental health struggles are driving more college students to consider dropping out, survey finds, CNN,
https://www.cnn.com/2023/03/23/health/mental-health-college-dropout-sur…
Hanson, Melanie. “College Dropout Rates” EducationData.org, June 17, 2022,
https://educationdata.org/college-dropout-rates
Kelly E. Cichy, Eva S. Lefkowitz, Eden M. Davis, Karen L. Fingerman, “You Are Such a Disappointment!”: Negative Emotions and Parents’ Perceptions of Adult Children’s Lack of Success, The Journals of Gerontology: Series B, Volume 68, Issue 6, November 2013, Pages 893–901, https://doi.org/10.1093/geronb/gbt053
