Όταν αναλογιστούμε πόσες γνωστές παραγωγές των τελευταίων ετών αναφέρονται στο τέλος του δυτικού πολιτισμού, γίνεται εμφανές πως κάτι δεν πάει καλά στον κόσμο μας. Η ταινία “Άμεση Καταστροφή” (Leave the World Behind) του Σαμ Έσμαϊλ (Mr. Robot) είναι ακόμα μία προσθήκη σε αυτή τη λίστα, αφού τοποθετεί την δράση της στις πρώτες μέρες μιας επερχόμενης αποκάλυψης που πλήττει τις Ηνωμένες Πολιτείες, και το υπόλοιπο κόσμο διαγνώστηκε με ακατάσχετη αγωνία.
Παρότι δεν γνωρίζουμε ακριβώς την κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες, βρισκόμαστε επίσης στο σκοτάδι μαζί με τους χαρακτήρες της ταινίας. Μια τετραμελής οικογένεια νοικιάζει ένα παραθαλάσσιο Airbnb για ένα Σαββατοκύριακο και σύντομα αντιλαμβάνονται πως πρέπει να ανησυχήσουν, όταν ένα φορτηγό πλοίο εμφανίζεται με ανησυχητική ταχύτητα στην άμμο. Εξίσου ανησυχητικό είναι το γεγονός πως την ίδια νύχτα, ένας άνδρας και μία γυναίκα δηλώνουν πως είναι ο πατέρας και η κόρη του Airbnb και ζητούν να μείνουν, καθώς υπάρχει διακοπή ρεύματος στην πόλη.
Τα πάντα γίνονται ακόμα πιο ανησυχητικά από εκείνο το σημείο και μετά. Το 95% του σεναρίου αποτελείται από επεξηγηματικούς διαλόγους και κοινωνικά κήρυγματα, που επαναλαμβάνονται ασταμάτητα και αναφέρουν πράγματα που είτε μόλις είδαμε είτε αναφέρθηκαν προηγουμένως. Κατά κάποιον τρόπο, αισθανόμαστε σαν να παρακολουθούμε την ταινία με το σχόλιο του σκηνοθέτη ανοιχτό
Ο Έσμαϊλ προσπαθεί να κρύψει τι ακριβώς συμβαίνει μέχρι το τέλος της ταινίας, και προσπαθεί να ενσωματώσει τα προβλήματα που θεωρεί πως αντιμετωπίζει η Αμερική, όπως τον εσωτερικευμένο (και εξωτερικευμένο) ρατσισμό και την εξάρτηση από την τεχνολογία, αλλά και την αποξένωση της νεότερης γενιάς. Μετά το γεγονός με το φορτηγό πλοίο, βλέπουμε τα δύο παιδιά να παίζουν ανέμελα στην πισίνα. Ωστόσο, παρόλο που αυτό το τρομακτικό γεγονός δεν καταγράφηκε στην μνήμη τους, ο Έσμαϊλ επιλέγει να αφήσει τον χαρακτήρα της Τζούλια Ρόμπερτς να το υπογραμμίσει, για να μην ξεφύγουμε από το νόημα
Το υπόλοιπο 5% του σεναρίου αποτελείται από “αποκαλυπτικές” ιδέες που στοχεύουν στην ψυχαγωγία. Όμως, ο Έσμαϊλ μένει απλώς στις ιδέες, ενώ οι κανόνες της ταινίας αυτοκαταργούνται όσο περνά ο χρόνος και το θέαμα γίνεται γελοίο. Μπροστά σε αυτή την ταινία, το “The Happening” του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν φαίνεται σαν παιχνιδάκι μπροστά σε κάτι ακόμα πιο αστείο. Αισθανόμαστε πως ο Έσμαϊλ μισεί τους ηθοποιούς του, διότι δεν θα τους έβαζε να εκτίθενται τόσο, ενώ το φινάλε της ταινίας είναι τόσο μονόπλευρο ως επιλογή, που κάποιοι θα το επαινέσουν και κάποιοι θα το θεωρήσουν ένα αστείο. Είναι σαν να παρακολουθήσαμε ένα ανέκδοτο διάρκειας 140 λεπτών.
Αξίζει να αναφέρουμε πως η χρήση των Tesla στην ταινία είναι εξαιρετική, αλλά η αξιοποίησή τους περιορισμένη. Ο Steven Spielberg θα είχε δημιουργήσει σκηνές που θα μελετούσαμε για χρόνια γύρω από αυτό το εύρημα. Όμως, όσο περνά ο χρόνος, οι κανόνες της ταινίας απαργούν και η εμπειρία γελοιοποιείται. “Άμεση Καταστροφή” αφήνει την εντύπωση πως ο σκηνοθέτης μισεί το κοινό του, καθώς δεν θα τους ενέπλεκε τόσο σε μια τέτοια κατάσταση. Μία αναμφισβήτητα ευκαταφρόνητη σκηνή είναι αυτή όπου οι χαρακτήρες προσπαθούν να διώξουν τα (ψηφιακά) ελάφια.
Τελικά, το φινάλε της ταινίας δημιουργεί διφορούμενες αντιδράσεις. Ορισμένοι θα το επαινέσουν, επειδή “θα έκαναν το ίδιο, ρε φίλε”, ενώ οι υπόλοιποι θα νιώσουν πως παρακολούθησαν μια ταινία που απλά ανέκδοτο διάρκειας 140 λεπτών. Το αστείο όμως, ήταν στην πραγματικότητα για λογαριασμό των θεατών.
Δεν λείπει κανενός είδους αξία από το “Άμεση Καταστροφή”; Βεβαίως, υπάρχουν στιγμές που ο σκηνοθέτης φωτογραφίας καταφέρνει να δώσει διαστάσεις στην ταινία μέσω κοσμικών σκηνών, αλλά ο σχεδιασμός της δράσης δεν ανήκει σε αυτόν.
Το “Άμεση Καταστροφή” μας αποδεικνύει πως ο κόσμος μας πλημμυρίζει με άδειες συζητήσεις. | Επίσημο Τρέιλερ | Netflix