Στα πλαίσια των προσπαθειών για αύξηση της ευαισθητοποίησης και την προώθηση της αποδοχής του αυτισμού, συζητούμε για τον τρόπο με τον οποίο η παγκόσμια πανδημία του κορωνοϊού επηρέασε τη φροντίδα και την υποστήριξη προς τα παιδιά με αυτισμό. Ο αυτισμός, ή η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) όπως ακριβέστερα αναφέρεται, είναι μια διαταραχή εγκεφαλικής επεξεργασίας ερεθισμάτων και πληροφοριών που επηρεάζει τις κοινωνικές δεξιότητες, την επικοινωνία και την κοινωνική προσαρμογή, καθώς και άλλα χαρακτηριστικά. Κατά την διάρκεια της πανδημίας, παρατηρήθηκε μια σημαντική πτώση στην πρόσβαση σε υπηρεσίες και προγράμματα υποστήριξης, πράγμα που είχε αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά και τους εφήβους με αυτισμό.
Τα παιδιά και οι έφηβοι με αυτισμό, ειδικά στην αρχή της πανδημίας, αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες. Η αναγκαστική παραμονή στο σπίτι οδήγησε σε απώλεια ανεξαρτησίας, διαταραχή της ρουτίνας τους και έλλειψη φυσικής άσκησης και δραστηριότητας. Αποτέλεσμα αυτών ήταν η εκδήλωση εντάσεων, εκρήξεων θυμού, και βίαιης συμπεριφοράς. Επίσης, οι γονείς αντιμετώπισαν δυσκολίες στο να απασχολήσουν τα παιδιά τους και να τους παρέχουν την κατάλληλη υποστήριξη. Είναι προφανές ότι απαιτούνταν μια προσαρμογή των παρεμβάσεων και των υπηρεσιών υποστήριξης προκειμένου να καλυφθεί το “χαμένο” έδαφος.
Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, σε πολλές χώρες παγκοσμίως δημοσιεύτηκαν ειδικές κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες. Σημαντικός παράγοντας για την αντιμετώπιση της κατάστασης ήταν η λειτουργία των ειδικών σχολείων και των κέντρων ειδικών θεραπειών. Ωστόσο, παρατηρήθηκε μια σημαντική πτώση και απώλεια έδαφους σε αυτούς τους τομείς και αυτό απαιτεί προσπάθεια και προσαρμογή των παρεμβάσεων.
Η πρόωρη ανίχνευση και παρέμβαση είναι ιδιαίτερα σημαντική για την πρόοδο και τη βέλτιστη προσαρμογή των παιδιών με αυτισμό. Οι παρεμβάσεις αποσκοπούν στη βελτίωση της λειτουργικότητας των παιδιών και συνήθως περιλαμβάνουν γνωστικές, κοινωνικές, και αισθητηριακές προσαρμογές ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού. Επίσης, η στήριξη και εκπαίδευση της οικογένειας είναι κρίσιμη για την πρόοδο και την αποδοχή του παιδιού με αυτισμό.
Γενικά, ο αυτισμός παρουσιάζει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων και επιπέδων σοβαρότητας. Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι υπάρχουν και άτομα μέσα στο φάσμα της ΔΑΦ που είναι λειτουργικά και διαθέτουν ιδιαίτερες ικανότητες σε επιστήμες, τέχνη, και επιχειρήσεις. Οι παρεμβάσεις και η υποστήριξη προς τα παιδιά και τους εφήβους αυτού του φάσματος μπορούν να οδηγήσουν σε επιτυχημένα αποτελέσματα, εφόσον παρέχονται από το κατάλληλο περιβάλλον και πλαίσιο υποστήριξης.
Συνοψίζοντας, η πανδημία του κορωνοϊού επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη φροντίδα και την υποστήριξη προς τα παιδιά και τους εφήβους με αυτισμό. Αν και οι προκλήσεις ήταν πολλές, υπάρχουν πολλά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Με επαρκή στήριξη και παρεμβάσεις, μπορούμε να εξασφαλίσουμε τη βέλτιστη προσαρμογή και ανάπτυξη για όλα τα παιδιά και τους εφήβους με αυτισμό.
