Το 1975, ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ δημιούργησε μια αριστούργηματική ταινία που αποτελεί έναν αληθινό θησαυρό για τον κινηματογράφο. Το “Barry Lyndon” μεταφέρει το κοινό στον κόσμο του 18ου αιώνα με μια πλήρη εμβάθυνση στην τέχνη της ευρωπαϊκής ζωγραφικής. Ο Κιούμπρικ, θέλοντας να συνδυάσει την οπτική ομορφιά με την αρτιότητα του κινηματογραφικού του έργου, υιοθέτησε μια ποικιλία επιρροών και τεχνικών. Αναδείχθηκε η βαθύτερη σύνδεσή του με την παράδοση της αγγλικής ζωγραφικής, η οποία αποτέλεσε το θεμέλιο για την αισθητική και την αίσθηση της ταινίας.
“Barry Lyndon”, που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του William Makepeace Thackeray, εκθέτει μια πολυτάραχη ζωή, χρησιμοποιώντας την εκπληκτική οπτική του Κιούμπρικ. Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που συντέλεσαν σε αυτήν την εξαιρετική αισθητική είναι η επιρροή από την αγγλική ζωγραφική του 18ου αιώνα. Καλλιτέχνες όπως ο William Hogarth, ο Thomas Gainsborough και ο Joshua Reynolds παρείχαν το καλλιτεχνικό και οπτικό υπόβαθρο για την δημιουργία των πολυτελών σκηνικών, των κοστουμιών και ακόμη και της δυναμικής των χαρακτήρων του Κιούμπρικ.
Ένα από τα σημαντικότερα έργα που επηρέασαν τον Κιούμπρικ ήταν η σατιρική σειρά πινάκων και χαρακτικών του Hogarth, όπως το “A Rake’s Progress”. Αυτά τα έργα αντικατοπτρίζουν θέματα κοινωνικής φιλοδοξίας και ηθικής υποβάθμισης που βαθύτατα συνδέονται με την ιστορία της ταινίας. Επιπλέον, η τεχνική του Chiaroscuro, που προέρχεται από καλλιτέχνες όπως οι Καραβάτζιο και Ρέμπραντ, παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην αισθητική της ταινίας. Αυτή η τεχνική αναμειγνύει αντιθέσεις φωτός και σκοτους, και απηχεί τις αντιθέσεις στη ζωή του πρωταγωνιστή – φως και σκοτάδι, καλό και κακό, αρετή και κακία. Ο Κιούμπρικ, μαζί με τον διάσημο κινηματογραφιστή John Alcott, χρησιμοποίησαν ειδικά προσαρμοσμένους φακούς της NASA για να καταγράψουν σκηνές μόνο με το φως των κεριών, επίτυχαν να αποτυπώσουν το απαλό, διαχυτό φως που συναντάται τόσο συχνά στις ελαιογραφίες της εποχής. Αυτή η τεχνική όχι μόνο πρόσθεσε αυθεντικότητα, αλλά έδωσε και μια συναρπαστική, σχεδόν αιθέρια ποιότητα που μοιάζει σαν να είναι ακριβώς ένας ζωντανός πίνακας στην οθόνη.
Η ιδιοφυΐα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ βασιζόταν όχι μόνο στον εκμεταλλευμένο μίμηση, αλλά και στην δημιουργική σύνθεση. Αυτές οι επιρροές από την αγγλική ζωγραφική του 18ου αιώνα βελτίωσαν και εμπλούτισαν την τελική ταινία, δημιουργώντας κάτι μοναδικά κινηματογραφικό. Το “Barry Lyndon” παρουσιάζει μια αισθητική πλούτου και εμπνέεται από μια παράδοση ζωγραφικής που αναβιώνει μέσα από τον φακό του Κιούμπρικ, προσφέροντας την ευκαιρία για το κοινό να απολαύσει τον κόσμο του 18ου αιώνα μέσα από μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία.
