Η Επιστήμη στο πεδίο της Ιατρικής συνεχίζει να μας εκπλήσσει, καθώς πρόσφατη έρευνα δείχνει πώς μια θεραπεία ίσως μπορέσει να αναζωογονήσει το ανοσοποιητικό σύστημα των ηλικιωμένων. Η μελέτη, που διεξήχθη σε ποντίκια από επιστήμονες της Ιατρικής του Στάνφορντ και των Εργαστηρίων Rocky Mountain του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature και αναδεικνύει τη δυνατότητα επαναφοράς του ανοσοποιητικού συστήματος στην αρχική του κατάσταση.
Μεγάλη πρόκληση για το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι η αντιμετώπιση άγνωστων βακτηριδίων και ιών, ενώ ο εμβολιασμός στους ηλικιωμένους δεν είναι τόσο αποτελεσματικός όπως στους νεότερους. Οι νέοι παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορούν να επιτεθούν γρήγορα και να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Στη μελέτη, οι ερευνητές επέκριναν ένα συγκεκριμένο υποσύνολο ανοσοποιητικών κυττάρων που ονομάζονται αιμοποιητικά βλαστικά κύτταρα (HSC). Τα HSC δημιουργούν τους υπόλοιπους τύπους κυττάρων του αίματος και του ανοσοποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των Β και Τ λεμφοκυττάρων. Κατά τη γήρανση, τα HSC αρχίζουν να παράγουν περισσότερα μυελοειδή κύτταρα από τα λεμφοκύτταρα, διακόπτοντας την ικανότητά μας να αντιδρούμε πλήρως σε νέες ιικές ή βακτηριακές απειλές και καθιστώντας την αντίδρασή μας στον εμβολιασμό ασθενέστερη.
Ωστόσο, η θεραπεία που χορηγήθηκε στην έρευνα, με ένα αντίσωμα που επέλεξαν οι επιστήμονες και κατέληξε στην καταστροφή των γηρασμένων κυττάρων, βελτίωσε σημαντικά την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος των ηλικιωμένων ποντικιών να αντιμετωπίσει ένα νέο ιό και να ανταποκριθεί στον εμβολιασμό ακόμη και μήνες αργότερα. Επιπλέον, η θεραπεία μείωσε τις φλεγμονές που προκαλείται όταν το γερασμένο ανοσοποιητικό σύστημα πολεμάει ένα νέο παθογόνο.
Ο καθηγητής Παθολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, Ίρβινγκ Βάισμαν, αναφέρει ότι η αναζωογόνηση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να αποτελέσει σημαντικό πλεονέκτημα σε περίπτωση εμφάνισης μελλοντικών παθογόνων. Ωστόσο, ακόμη απαιτούνται περαιτέρω προκλινικές και κλινικές μελέτες για να επιβεβαιωθεί η ευστοχία αυτής της προσέγγισης στον άνθρωπο.
Παράλληλα, άλλοι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο εκφράζουν διαφορετικές απόψεις. Υπογραμμίζουν ότι η αύξηση της παραγωγής λεμφοειδών κυττάρων σε ηλικιωμένους μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης όγκων, όπως η λευχαιμία, η οποία είναι γνωστό ότι καταστέλλεται από τη μείωση της λεμφικής παραγωγής. Ωστόσο, διευκρινίζουν ότι αυτός ο κίνδυνος μπορεί να αντισταθμιστεί από την προστασία από λοιμώξεις και τον μειωμένο κίνδυνο άλλων καρκίνων μέσω ενισχυμένης ανοσολογικής επιτήρησης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η μεγαλόπνοη έρευνα ανοίγει το δρόμο για ελπιδοφόρες θεραπευτικές προοπτικές. Η εναντίωση, η ανταλλαγή απόψεων και η προσπάθεια βελτίωσης είναι συνεχής. Και αν, μελλοντικά, καταφέρουμε να αναζωογονήσουμε το ανοσοποιητικό σύστημα των ηλικιωμένων, θα δοθεί μια πολύτιμη συνεισφορά στην παγκόσμια υγεία, εξασφαλίζοντας προστασία από μελλοντικές ασθένειες και παθογόνους.
