Σε ποιο σημείο αποτυχίας μας πείσανε ότι ο Ελληνικός Κινηματογράφος της δεκαετίας του ’60 ήταν μια περίοδος “χάους” και ανεπιτυχίας; Ποιες είναι οι αιτίες που μας κράτησαν μακριά από τα μεγαλεία του; Αποτέλεσε η χούντα απλώς ένα από τα εμπόδια; Τονίζοντας την αξία του ελληνικού κινηματογράφου, κυρίως της δεκαετίας του ’60, και αναδεικνύοντας ορισμένα από τα αξιόλογα έργα της περιόδου, μας βοηθούν να απορρίψουμε την απορία: είχαμε ελληνική νουβέλ βαγκ και δεν το ξέραμε;
Εκτός από τις γνωστές παραγωγές της εποχής, όπως της Κλακ Φιλμ και της Χαμένης Λεωφόρου, υπήρχε και μια άλλη πλευρά του ελληνικού κινηματογράφου που είδαμε λίγο ή καθόλου. Το ανεξάρτητο, πρωτοποριακό και πειραματικό κομμάτι του, που δημιούργησε κάποιες από τις καλύτερες ταινίες της εποχής. Το “Μέχρι το πλοίο” του Αλέξη Δαμιανού και “Ο Φόβος” του Κώστα Μανουσάκη αποτελούν μόνο μερικά από τα αξιοσημείωτα έργα που αξίζει να επαναξιολογήσουμε
Όμως, υπάρχουν και άλλες αξιόλογες ταινίες της εποχής που έχουν παραμείνει σχεδόν άγνωστες. “Βοσκοί” του Νίκου Παπατάκη, “Πρόσωπο με πρόσωπο” του Ροβήρου Μανθούλη, “Ληστεία στην Αθήνα” του Βαγγέλη Σερντάρη, “Κιέριον” του Δήμου Θέου, “Εκδρομή” του Τάκη Κανελλόπουλου και τα μικρού μήκους “Ελιές” του Δημήτρη Κολλάτου, “Γιάννης και ο δρόμος” της Τώνιας Μαρκετάκη και το “Χωρίς απόκριση” του Ερμή Βελλόπουλου, είναι μερικά από τα διαμάντια που αξίζει να ανακαλύψουμε και να εκτιμήσουμε
Μια εξίσου αξιοσημείωτη προσπάθεια έγινε από την Ένωση Σκηνοθετών-Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου (ΕΣΠΕΚ) με το αφιέρωμα “Η χαμένη λεωφόρος του ελληνικού σινεμά”. Αυτή η πρωτοβουλία αποκατέστησε πολλές ταινίες της εποχής, προσφέροντας μας μια νέα αντίληψη για το ελληνικό κινηματογράφο γενικά
Ας αποτιμήσουμε τον ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας του ’60 όπως του αξίζει. Ας ανακαλύψουμε τη νουβέλ βαγκ που διαμορφώθηκε και αποτέλεσε τη βάση για τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο. Ας μην ξεχνάμε τα αριστουργήματα που μας χάρισε η εποχή αυτή και ας δώσουμε τη δέουσα αναγνώριση στους δημιουργούς τους. Είναι καθήκον μας να διαφυλάξουμε και να αναδείξουμε την κινηματογραφική μας κληρονομιά.
