Πέθανε ένας από τους μεγαλύτερους ιατρούς της σύγχρονης εποχής, ο Παναγιώτης Μπάλας, που θεωρείται ο «πατέρας» της ελληνικής Αγγειοχειρουργικής. Γεννημένος το 1926, ο Μπάλας αποχώρησε από τη ζωή πλήρης ημερών και αφήνει πίσω του ένα τεράστιο κεκτημένο έργο.
Ο Παναγιώτης Μπάλας γεννήθηκε στη Θουρία Μεσσηνίας το 1926 και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποφοίτησε το 1953. Ακολούθως, σπούδασε απόκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα και ειδικεύτηκε στην Χειρουργική στην Α΄ Χειρουργική Κλινική της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Μετά από την εξειδίκευσή του στην Αγγειοχειρουργική στις ΗΠΑ, επιστρέφει στην Ελλάδα και εντάσσεται στο δυναμικό της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό την διεύθυνση του Καθηγητή Νικόλαου Χρηστέα.
Ο Παναγιώτης Μπάλας παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία της ελληνικής Αγγειοχειρουργικής, καθώς πρωτοστάτησε στην εξέλιξη της ως περιοχή ειδίκευσης, και μάλιστα επεξεργάστηκε και ένα σημαντικό σύγγραμμα με τον καθηγητή Χρηστέα, τίτλου “Παθήσεις των αγγείων”. Επιπλέον, ο Μπάλας ήταν από τους πρώτους που πραγματοποίησαν επιτυχημένη επανασύνδεση ενός πλήρως ακρωτηριασμένου άνω άκρου, χωρίς τη χρήση μικροσκοπίου, μια καινοτομία που σηματοδοτείται ως πρώτη στην εποχή της.
Το έργο του Παναγιώτη Μπάλα αναγνωρίστηκε και προβλήθηκε τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις, ενώ διετέλεσε πρόεδρος και επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Αγγειολογικής Εταιρείας και ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Ελληνικής Αγγειοχειρουργικής Εταιρείας.
Η απώλεια του Παναγιώτη Μπάλα αφήνει ένα μεγάλο κενό στον πανεπιστημιακό κόσμο και τον τομέα της υγείας. Ωστόσο, το έργο του θα ζει για πάντα, καθώς έχει επηρεάσει μια ολόκληρη γενιά επιδέξιων αγγειοχειρουργών και έχει εμπνεύσει αναρίθμητους φοιτητές που τον ακολουθούσαν να διδάσκει.
Ο Παναγιώτης Μπάλας αποχαιρετά αυτήν τη ζωή, αλλά η κληρονομιά του θα συνεχίσει να εξελίσσει την Αγγειοχειρουργική και να επηρεάζει τις μελλοντικές γενιές ιατρών. Ευχόμαστε η μνήμη του να ζει αιώνια και να μας εμπνέει για τη συνεχή αναζήτηση της αριστείας στην ιατρική πρακτική.
