Οι λέξεις διάσημων προσωπικοτήτων είναι πλέον αρκετά ανίσχυρες για να περιγράψουν τον ανεπανάληπτο Τάκη Χατζόπουλο, έναν αφόρητα προδραστικό δημιουργό του κινηματογράφου και έναν εκκινητή της ανανέωσης του ντοκιμαντέρ. Μετά από ατελείωτες προσπάθειες και αναμφισβήτητη επιτυχία, ο Τάκης Χατζόπουλος άγγιξε τα όρια σε κάθε κλάδο της κινηματογραφίας, συμβάλλοντας, ωστόσο, σημαντικά στον επαναπροσδιορισμό του απαιτητικού είδους του ντοκιμαντέρ. Μαζί με τον ανεξίτηλο Λάκη Παπαστάθη, ίδρυσε την ομάδα Cinetic, η οποία μας παρουσίασε το εκρηκτικό “Παρασκήνιο”, την πιο επιδραστική σειρά ντοκιμαντέρ στην ελληνική τηλεόραση. Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, μέσω της ΕΡΤ, μας πρόσφεραν τον πλούτο υψηλής ποιότητας παραγωγών, καλύπτοντας μια ευρεία γκάμα θεματολογίας από την παρουσίαση κορυφαίων προσωπικοτήτων της νεότερης Ελλάδας έως την απεικόνιση σημαντικών κοινωνικών ζητημάτων, με έμφαση στην αγνοημένη, την αμετάφωτη Ελλάδα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει, για παράδειγμα, το επεισόδιο του “Παρασκηνίου” με τον Κορνήλιο Καστοριάδη, μια από τις ακόμη λαμπρότερες στιγμές του έργου του; Ως παραγωγός και συνιδρυτής της Cinetic, πραγματικού “νηπιαγωγείου” νέων κινηματογραφιστών, ο Τάκης Χατζόπουλος υπήρξε ένας ευαίσθητος και καινοτόμος δημιουργός, αλλά και ένας ξεχωριστός επαγγελματίας. Ξαναπροσδιόρισε – και αβίαστα- τις απαιτήσεις του ελληνικού ντοκιμαντέρ, αποδεικνύοντας πώς η πρωτοτυπία συμβιβάζεται με την τήρηση των αυστηρότερων επαγγελματικών προδιαγραφών. Παράλληλα, ο Τάκης Χατζόπουλος ήταν πάντα δραστήριος και αισθητικά ευαίσθητος πολίτης, σταθερά αντίθετος στην καταστροφική κριτική και στις εύκολες λύσεις. Η προσφορά του θα μείνει ζωντανή και αναλλοίωτη. Απευθύνω την ειλικρινή μου συλληπητήρια στη σύζυγό του, Τέτα Παπαδοπούλου, στους αμέτρητους συνεργάτες και φίλους του.
