από Απόστολος Ρεπάνης
Η 11η Οκτωβρίου 1968 ήταν μια εποχή αλλαγής για τη NASA και την εξερεύνηση του διαστήματος γενικότερα, καθώς ξεκίνησε η φημισμένη πρώτη επανδρωμένη πτήση του προγράμματος “Απόλλων”, με τελικό προορισμό τη Σελήνη. Την εποχή εκείνη, η Σοβιετική Ένωση είχε προηγούμενο στο διάστημα έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών. Το ανταγωνιστικό πνεύμα του Ψυχρού Πολέμου δεν θα μπορούσε να επιτρέψει στις ΗΠΑ να μείνουν πίσω και να μην απαντήσουν στην πρόκληση. Έτσι, στις 25 Μαΐου 1961, ο πρόεδρος Τζον Κένεντι έθεσε ως πρώτο στόχο των Αμερικανών να περπατήσουν στη Σελήνη μέσα στην δεκαετία. Η NASA άρχισε να υλοποιεί αμέσως αυτόν τον στόχο, με το πρόγραμμα “Απόλλων” να αποκτά την ονομασία του αρχαίου θεού του φωτός, της μουσικής και του Ήλιου, με “νονό” τον αεροναυπηγό Άμπε Σιλβερστάιν.
Όμως, η πρώτη επανδρωμένη πτήση καθυστέρησε για ένα έτος λόγω ενός τραγικού ατυχήματος. Ο πυρκαϊά που ξέσπασε στο διαστημόπλοιο “Απόλλων 1” κατά τη διάρκεια μιας δοκιμαστικής πτήσης στις 27 Ιανουαρίου 1967, προκάλεσε τον θάνατο των αστροναυτών Γκας Γκρίσομ, Ρότζερ Τσάφι και Εντ Γουάιτ. Αυτή η τραγωδία επέβαλε μια παύση, αλλά δεν έκανε τη NASA να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες της. Μετά από αρκετές δοκιμές και μη επανδρωμένες πτήσεις (Απόλλων 2-6), ήταν πλέον η ώρα για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία για τη NASA να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κοινού και να πάρει ξανά την πρωτοκαθεδρία από τη Σοβιετική Ένωση. Ο στόχος της αποστολής ήταν να δοκιμάσει όλα τα συστήματα του διαστημοπλοίου σε πραγματικές συνθήκες σε τροχιά γύρω από τη Γη, προετοιμαζόμενη για μια μελλοντική αποστολή στη Σελήνη. Στις 11 Οκτωβρίου 1968, το “Απόλλων 7” εκτοξεύτηκε επιτυχώς από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριδα, με κυβερνήτη τον πλοίαρχο Γουόλτερ Σίρα, πιλότο τον σμήναρχο Ντον Άιζελ και πιλότο της σεληνακάτου τον φυσικό και έφεδρο αεροπόρο Γουόλτερ Κάνιγχαμ, έναν από τους λίγους μη στρατιωτικούς αστροναύτες στην ιστορία της NASA. Ο πύραυλος “Κρόνος ΙΒ” εκτέλεσε μια άψογη εκτόξευση, προσφέροντας ανακούφιση σε όλους.
Κατά την διάρκεια των 10 ημερών, 20 ωρών, 9 λεπτών και 3 δευτερολέπτων που κράτησε η αποστολή, το διαστημόπλοιο πραγματοποίησε 163 περιφορές γύρω από τη Γη, δοκιμάζοντας με επιτυχία όλα τα συστήματά του για μια μελλοντική αποστολή στη Σελήνη. Στις 14 Οκτωβρίου, για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα αμερικανικό διαστημόπλοιο μετέδωσε ζωντανά τηλεοπτικές εικόνες από το διάστημα. Η αποστολή ολοκληρώθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1968, όταν η κάψουλα του διαστημικού πλοίου προσεγγίζει τον Ατλαντικό Ωκεανό, 370 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Βερμούδων Νήσων. Παρά το γεγονός ότι η κάψουλα βρέθηκε 2 χιλιόμετρα μακριά από τον προορισμό της, αυτό θεωρήθηκε εξαιρετικά ακριβές για μια δοκιμαστική πτήση. Ο πρώτος προορισμός για τους Αμερικανούς στη Σελήνη είχε πλέον επιτευχθεί. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, σημειώθηκαν πολλές διαφωνίες μεταξύ του πληρώματος και του κέντρου ελέγχου, καθώς ο κυβερνήτης Σίρα προσπάθησε να αυτοπροωθηθεί σε πολλές περιπτώσεις, αδιαφορώντας για τις εντολές των ανωτέρων του. Ένα μέλος του κέντρου ελέγχου τον προειδοποίησε: “Παίζεις με την ζωή σου. Ελπίζω να μην την χάσεις!”. Η προειδοποίηση αποδείχθηκε σωστή και ο Σίρα, όπως και οι άλλοι αστροναύτες του “Απόλλων 7”, δεν πραγματοποίησαν ποτέ άλλη αποστολή στο διάστημα.
