Η καρδιά μας χτυπάει χάρη σε ηλεκτρικά σήματα που παράγονται στον φλεβόκομβο, τον φυσιολογικό καρδιακό βηματοδότη. Η φυσιολογική συχνότητα λειτουργίας της καρδιάς κυμαίνεται μεταξύ 60 έως 100 παλμών το λεπτό. Οι αρρυθμίες είναι διαταραχές στη συχνότητα ή την κανονικότητα του καρδιακού ρυθμού, που μπορεί να καθιστούν την καρδιά να χτυπά γρηγορότερα (ταχυκαρδίες), αργότερα (βραδυκαρδίες) ή ακόμη και άναρθμα. Για τη διάγνωση των αρρυθμιών, χρησιμοποιούνται διάφορες εξετάσεις, όπως ιστορικό και κλινική εξέταση, ηλεκτροκαρδιογράφημα, Holter ρυθμού και υπερηχογράφημα καρδιάς. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθούν περαιτέρω εξετάσεις, όπως δοκιμασία κοπώσεως ή εμφυτεύσιμο Holter, για την ακριβή διάγνωση.
Οι έκτακτες συστολές είναι η πιο συχνή διαταραχή ρυθμού σε άτομα με φυσιολογική καρδιά. Πρόκειται για πρώιμες συστολές που συμβαίνουν προτού αναμένεται ο επόμενος χτύπος της καρδιάς. Αυτές οι έκτακτες συστολές μπορεί να είναι ανενόχλητες, αλλά ορισμένες φορές μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία, αίσθημα κενού στο στήθος ή αίσθηση ότι οι παλμοί είναι πιο έντονοι. Συχνά προκαλούνται από έντονα συναισθήματα ή παράγοντες όπως η κατανάλωση αλκοόλ, καφέ ή νικοτίνης. Αυτές οι έκτακτες συστολές σε φυσιολογική καρδιά έχουν άριστη πρόγνωση και οι ασθενείς δεν κινδυνεύουν. Μόνο όταν είναι πολύ συχνές, μπορεί να απαιτηθεί αντιμετώπιση με φάρμακα ή κατάλυση (Ablation).
Η φλεβοκομβική ταχυκαρδία είναι μια άλλη αθώα διαταραχή ρυθμού σε φυσιολογική καρδιά. Τα ηλεκτρικά σήματα παράγονται φυσιολογικά στον φλεβόκομβο, αλλά με συχνότητα μεγαλύτερη από 100 παλμούς το λεπτό. Συνήθως προκαλείται από άγχος, ένταση, πυρετό ή άσκηση και δεν αποτελεί πραγματική αρρυθμία. Η φλεβοκομβική ταχυκαρδία είναι εντελώς αθώα και συχνά αποτελεί ένδειξη καλής φυσικής κατάστασης.
Οι παροξυσμικές υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες είναι μια άλλη ομάδα αρρυθμιών που συναντάται σε φυσιολογική καρδιά. Προκαλούνται από μια κυκλική κίνηση ηλεκτρικού ερεθίσματος στο πάνω μέρος της καρδιάς, προκαλώντας ένα γρήγορο καρδιακό ρυθμό. Η ταχυκαρδία σταματά απότομα είτε από μόνη της, είτε με βαγοτονικούς χειρισμούς ή φάρμακα. Συχνά προκαλούν αίσθημα παλμών, ζαλάδα ή τάση για λιποθυμία. Μπορούν να ελεγχθούν με φάρμακα, αλλά η κατάλυση (Ablation) προσφέρει μονιμότερη λύση με υψηλή αποτελεσματικότητα.
Η κολπική μαρμαρυγή είναι ένας ακανόνιστος κολπικός ρυθμός που μπορεί να είναι παροδικός ή μόνιμος. Αν και συχνά είναι άθροισμα, μπορεί να προκαλέσει ενοχλητικά συμπτώματα. Η κατάλυση (Ablation) αποτελεί μια αποτελεσματική θεραπεία για αυτήν την κατάσταση με υψηλά ποσοστά επιτυχίας.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο το γεγονός ότι υπάρχουν ορισμένες παθήσεις της καρδιάς, όπως το Σύνδρομο Μακρού QT, η Αρρυθμιογόνος Δυσπλασία Δεξιάς Κοιλίας, το Σύνδρομο Brugada και η Κατεχολαμινεργική Πολύμορφη Κοιλιακή Ταχυκαρδία (CPVT), οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν αρρυθμίες σε άτομα χωρίς καρδιακή νόσο. Αυτές οι παθήσεις απαιτούν εκτεταμένη διαγνωστική διερεύνηση και επιθετική θεραπεία, είτε με φάρμακα είτε με επεμβατική κατάλυση.
Συνολικά, οι αρρυθμίες σε φυσιολογική καρδιά έχουν καλή πρόγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αφού τα συμπτώματα είναι ανεκτά, μπορεί να μην απαιτείται καμία θεραπεία. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως οι παροξυσμικές υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες, η κατάλυση συνιστά την πρώτη επιλογή θεραπείας με υψηλή αποτελεσματικότητα και ασφάλεια. Είναι σημαντικό να αναζητηθεί η βέλτιστη θεραπεία για κάθε περίπτωση, με βάση την κλινική ανάγκη και την εκτίμηση του ιατρού.
