Το 1971 κυκλοφόρησε μια ταινία που θα σημάνει την αρχή μιας νέας εποχής στην κινηματογραφική βιομηχανία. Το “Σέρπικο”, μια αστυνομική δραματική ταινία, σκηνοθετημένη από τον Σίντνεϊ Λούμετ και με πρωταγωνιστή τον Αλ Πατσίνο, αναδείχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους κινηματογραφικούς ήρωες της δεκαετίας του ’70. Το θέμα της ταινίας, η αστυνομική διαφθορά, ακόμα και μετά από 50 χρόνια, παραμένει ιδιαίτερα επίκαιρο και επηρεάζει την καθημερινότητά μας.
Στον ρόλο του Φρανκ Σέρπικο, ο Πατσίνο υποδύεται έναν αστυνομικό που επιδιώκει να αποκαλύψει την οργανωμένη διαφθορά στις τάξεις της αστυνομίας. Προσπαθεί να αφυπνίσει το κοινό και να το καταστήσει συνειδητό για τη βαθιά θεσμική σήψη που πλήττει την αστυνομική δύναμη. Αντιμετωπίζει δυσκολίες και αποδεικνύεται ευάλωτος, αλλά συνεχίζει τον αγώνα του για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
Το “Σέρπικο” είναι μια πραγματική καταγγελία της αστυνομικής διαφθοράς και του ρόλου που παίζει στο σύστημα επιβολής της δικαιοσύνης. Μας δείχνει πώς η διαφθορά απλώνεται σε κάθε επίπεδο και πώς καταστρέφει την εμπιστοσύνη του κοινού στην αστυνομία. Ο Σέρπικο, με τον τόλμη του και την πίστη του στη δικαιοσύνη, αποτελεί ένα πρότυπο για όλους μας.
Η ταινία, πέρα από την αιχμή της, παρουσιάζει μια ρεαλιστική εικόνα της κοινωνίας της εποχής της. Είναι μια εποχή που οι κοινωνικές αντιλήψεις αρχίζουν να αλλάζουν και η αντίδραση του κοινού έναντι της αστυνομίας αναπτύσσεται. Η ταινία προσφέρει μια ευρεία εικόνα των προκλήσεων και των επιπτώσεων που επηρεάζουν τους αστυνομικούς, ακόμη και εκείνους που εξακολουθούν να διατηρούν τα ιδανικά τους.
Πάνω από όλα, η ταινία “Σέρπικο” είναι ένας επιστημονικός λόγος για τον αγώνα κατά της διαφθοράς. Μας δείχνει πώς η διαφθορά απηχεί μια κοινωνία σε κίνδυνο και πώς η αποκάλυψή της μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική αλλαγή. Είναι ένας υπενθύμιση για τη σημασία της αποφασιστικότητας και της γενναιοδωρίας στον αγώνα μας για τη δικαιοσύνη.
Μετά από 50 χρόνια, το “Σέρπικο” παραμένει επίκαιρο και αποτελεί έναν θρυλικό θαυμασμό του ανθρώπινου θάρρους και της αγωνίας για την αλήθεια. Είναι μια ταινία που δικαιολογημένα θα θεωρηθεί ως ένα δημόσιο αγαθό, ένα παράδειγμα που μας ωθεί να σκεφτόμαστε και να δρούμε κατά της κακοήθειας και της αδικίας στην κοινωνία μας.
Διαβάστεστο The Guardian: [Πηγή]
