Η αναγνώριση των πραγματικών αιτίων προβλημάτων υγείας έχει αποδειχθεί ότι απαιτεί τόσο την εξειδίκευση του γιατρού, όσο και την προσωπική εμπειρία των ασθενών, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Rheumatology.
Για τους ασθενείς αλλά και τις οικογένειές τους, η ζωή με μια ακατανόητη πάθηση μπορεί να είναι δύσκολη και εξαντλητική, ενώ οι γιατροί που τους παρέχουν φροντίδα αντιμετωπίζουν προκλήσεις. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις σπάνιες παθήσεις, όπου τα περιορισμένα δεδομένα και η έλλειψη γνώσης μπορεί να δυσχεραίνουν τη διαδικασία διάγνωσης.
“Μερικές φορές ούτε οι ασθενείς ούτε οι γιατροί μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή αιτία ορισμένων συμπτωμάτων”, εξηγεί ο Δρ. Τομ Πόλακ, συγγραφέας της μελέτης από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του King’s College του Λονδίνου. “Ωστόσο, η συνεργασία και η εκτίμηση και των δύο απόψεων, ειδικά όταν οι διαγνωστικές εξετάσεις δεν είναι αρκετά αποτελεσματικές, μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μια βελτιωμένη σχέση ανάμεσα σε γιατρούς και ασθενείς. Αυτή η σχέση πρέπει να βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και τη διαφάνεια, προκειμένου να μειωθεί ο αριθμός των λανθασμένων διαγνώσεων”, προσθέτει ο Δρ. Πόλακ.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cambridge και το King’s College του Λονδίνου παρατήρησαν ότι οι γιατροί συχνά αδιαφορούν για την αυτοαξιολόγηση των ασθενών κατά τη λήψη διαγνωστικών αποφάσεων. Οι γιατροί “αξιολογούσαν” τις δικές τους απόψεις ως πιο σημαντικές, ακόμα κι αν αμφέβαλαν για τις διαγνώσεις τους για συμπτώματα όπως η κεφαλαλγία, οι ψευδαισθήσεις και η κατάθλιψη.
Επιπλέον, η εθνικότητα και το φύλο, και των ασθενών και των γιατρών, φαίνεται να επηρεάζουν τη διαγνωστική διαδικασία. Για παράδειγμα, πολλές γυναίκες ασθενείς ακούγονταν να λαμβάνουν από τους γιατρούς τους την εξήγηση ότι τα συμπτώματά τους είχαν ψυχοσωματική αιτία, ενώ οι ανδρικοί γιατροί είχαν την τάση να πιστεύουν ότι οι ασθενείς υπερβάλλουν.
“Τους έλεγα τα συμπτώματά μου και απαντούσαν ότι αυτό το σύμπτωμα είναι λάθος ή ότι δεν μπορεί να υπάρχει πόνος εκεί ή με αυτόν τον τρόπο”, εξηγεί ένας ασθενής που είχε επισκεφθεί πολλούς γιατρούς στην προσπάθειά του να εντοπίσει το πραγματικό αίτιο των συμπτωμάτων του.
Οι ασθενείς συχνά έρχονται στο γραφείο του γιατρού μετά από πολλαπλές εξετάσεις, έχοντας αφιερώσει πολύ χρόνο στην έρευνα της κατάστασής τους και έχοντας προσπαθήσει σκληρά να κατανοήσουν το σώμα τους. Για αυτόν τον λόγο, “είναι απολύτως απαραίτητο να ακούμε και να εκτιμούμε τις ιδέες των ασθενών και τις ερμηνείες τους για τα συμπτώματά τους, ειδικά για αυτούς που αντιμετωπίζουν χρόνιες ασθένειες – αφού τα ίδια γνωρίζουν καλύτερα πώς είναι να ζουν με αυτή την πάθηση”, επισημαίνει η Δρ. Μέλανι Σλόαν, συγγραφέας της μελέτης από το Τμήμα Δημόσιας Υγείας και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του Πανεπιστημίου του Cambridge.
