Όταν μιλάμε για πολυτέλεια, η Hermès είναι μια από τις πρώτες εταιρείες που μας έρχονται στο μυαλό. Αλλά τι συμβαίνει όταν ακόμη και οι πλουσιότεροι ανθρώποι του κόσμου δεν μπορούν να αποκτήσουν μια τσάντα Birkin;
Ο περιοριστικός παράγοντας είναι ίσως ο κύριος λόγος που οι περισσότεροι ανθρώποι αποτυγχάνουν στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν μια τσάντα Birkin. Ακόμη και η βασική μορφή της Birkin έχει αρχική τιμή πέραν των 10.000 ευρώ, που είναι ευτυχώς ή δυστυχώς ισοδύναμη με την τιμή ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου. Είναι πολύ λίγες οι διαθέσιμες τσάντες για να ικανοποιήσουν όλους όσους είναι πρόθυμοι να πληρώσουν, και ακόμη αν υπάρχουν σε απόθεμα, πιθανόν να μην είναι διαθέσιμες για εσάς.
Για να έχετε την ευκαιρία να αποκτήσετε μια Birkin, πρέπει να παίξετε το “Παιχνίδι της Hermès”. Σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι για να αυξήσετε τις πιθανότητες σας, πρέπει να αγοράζετε προϊόντα που είναι πιο εύκολα διαθέσιμα από την Hermès, όπως παπούτσια, είδη σπιτιού, μεταξωτά μαντίλια και κοσμήματα. Η δημιουργία ενός ιστορικού αγορών θα σας κοστίσει χιλιάδες ευρώ, αλλά αυτό είναι το τίμημα για να αποδείξετε την αφοσίωσή σας.
Αλλά γιατί οι πολυπλούσιοι άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν μια Birkin αντιδρούν έτσι όταν αρνούνται να τους δοθεί; Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι συνηθισμένοι να ακούνε τη λέξη “όχι”. Κάποιοι από αυτούς ακόμη υποστηρίζουν ότι παραβιάζονται τα πολιτικά τους δικαιώματα. Σύμφωνα με μια πρόσφατη αγωγή που κατατέθηκε στην Καλιφόρνια, η Hermès έχει μονοπώλιο στις τσάντες Birkin και αυτό θεωρείται μια αντιανταγωνιστική πρακτική που παραβιάζει τον ομοσπονδιακό αντιμονοπωλιακό νόμο. Μέχρι στιγμής, οι νομικοί εμπειρογνώμονες είναι αμφίβολοι ως προς την τύχη της αγωγής, αλλά η ύπαρξή της αποτελεί ένα ερώτημα για τη βιομηχανία της πολυτέλειας.
Πώς μπορεί μια μάρκα να πωλεί υποτιθέμενα σπάνια αντικείμενα σε τόσο μεγάλη κλίμακα; Η απάντηση είναι απλή: δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της σπανιότητας. Η Hermès έχει αντισταθεί στη μάζική παραγωγή και έχει επιμείνει στην παραδοσιακή χειροτεχνία. Οι τσάντες Birkin και Kelly κατασκευάζονται με το χέρι από έναν μόνο τεχνίτη, με μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια και έχουν χρόνο κατασκευής που φτάνει τις 40 ώρες. Αυτή η διαδικασία θέτει ένα σκληρό όριο στην προσφορά και δημιουργεί την ιδέα της σπανιότητας.
Ωστόσο, η βιομηχανία της πολυτέλειας έχει αλλάξει δραματικά. Πλέον, η πολυτέλεια δεν αναφέρεται μόνο στα υλικά ενός αντικειμένου, αλλά κυρίως στην τιμή του. Οι περισσότερες μάρκες πολυτελείας έχουν εξελιχθεί σε μεγάλες επιχειρήσεις, με μαζική παραγωγή και αύξηση του αριθμού των προϊόντων τους. Οι μάρκες πρέπει να κατασκευάσουν την ιδέα της σπανιότητας, και αυτός είναι ο λόγος που οι περιορισμένες εκδόσεις και οι συλλεκτικές κυκλοφορίες έχουν γίνει τόσο δημοφιλείς. Όπως φαίνεται, οι μαρκαρισμένες τσάντες δεν είνα.
