Γονείς: Είναι τελικά καλή ή κακή ιδέα να είστε πολύ επιτρεπτικοί;
Πολλοί γονείς εφαρμόζουν μια επιτρεπτική προσέγγιση στην ανατροφή των παιδιών τους, αποφεύγοντας έτσι τις προκλήσεις και τις συγκρούσεις. Αυτό το στυλ ανατροφής χαρακτηρίζεται από επιείκεια και συνήθως έλλειψη κανόνων και ορίων. Αλλά πώς επηρεάζει αυτό το επιτρεπτικό περιβάλλον την ανάπτυξη των παιδιών, τις κοινωνικές τους δεξιότητες και τη σχέση των γονέων με αυτά; Πέρα από το γεγονός ότι ο γονέας δεν θέλει να αντιμετωπίσει αντιπαραθέσεις με το παιδί του και να θέσει κανόνες και όρια, υπάρχουν και άλλα κοινά χαρακτηριστικά που καθορίζουν τη συμπεριφορά του γονέα:
1. Δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της συμπεριφοράς του παιδιού του και συνήθως αποδέχεται ό,τι λέει το παιδί.
2. Εκπληρώνει όλες τις επιθυμίες του παιδιού και ανταποκρίνεται θετικά στις… ιδιοτροπίες του.
3. Δεν ξέρει να πει “όχι” και δεν επιβάλλει περιορισμούς.
4. Δεν απαιτεί από το παιδί να ανταποκριθεί σε βασικές υποχρεώσεις, όπως το διάβασμα ή την ευθύνη για το δωμάτιό του.
5. Δυσκολεύεται να εστιάσει σε ρουτίνες και περιορισμούς στο σπίτι.
Τι συμβαίνει όταν εφαρμόζουμε αυτήν την προσέγγιση στην ανατροφή; Παρόλο που οι γονείς επιδιώκουν να έχουν στενή σχέση με τα παιδιά τους, αν τα παραπάνω χαρακτηριστικά εφαρμόζονται, τα παιδιά απομακρύνονται συναισθηματικά και δεν νιώθουν ασφαλή. Επιπλέον, παρατηρούνται τα εξής:
1. Τα παιδιά τείνουν να έχουν παρορμητικές και ακόμα και επιθετικές συμπεριφορές, καθώς δεν έχουν εξασκηθεί στον αυτοέλεγχο και δεν έχουν μάθει να ανέχονται την απογοήτευση.
2. Πιστεύουν ότι οι άλλοι πρέπει να τους καλύπτουν όλες τις ανάγκες.
3. Τείνουν να είναι ιδιότροπα και ανυπόμονα.
4. Νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια λόγω της έλλειψης ορίων.
5. Εκδηλώνουν υπέρμετρο εγωισμό, πράγμα που δυσκολεύει τις υγιείς διαπροσωπικές τους σχέσεις.
6. Δεν έχουν αναπτύξει την υπομονή και την προσπάθεια, απογοητεύονται εύκολα και εγκαταλείπουν τα πράγματα με την πρώτη δυσκολία.
Επιτρεπτικότητα: Ένας λανθασμένος τρόπος για να δείξετε αγάπη
Ορισμένοι γονείς πιθανόν πιστεύουν ότι, μέσω αυτής της προσέγγισης, θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα αγαπημένο κλίμα για τα παιδιά τους. Ωστόσο, αυτή η επιλογή φαίνεται να επιφέρει περισσότερους κινδύνους παρά οφέλη, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ίδιους τους γονείς. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να επιλέξουμε την άλλη άκρη του φάσματος, την αυταρχική ανατροφή. Ένα ευέλικτο περιβάλλον φαίνεται να είναι η ιδανική λύση, με όρια και ρουτίνες αλλά και κάποια ευελιξία ανάλογα με την περίσταση. Η ευέλικτη ανατροφή των παιδιών όπου γίνονται σεβαστά τα ενδιαφέροντα και οι σκέψεις τους, ενώ ταυτόχρονα έχουν υποχρεώσεις και γνωρίζουν τι αναμένεται από εκείνα, μπορεί να προσφέρει ασφάλεια και να τους βοηθήσει να αναπτύξουν υγιείς και ισορροπημένες προσωπικότητες.
