Τα παιδιά αντλούν περισσότερα διδάγματα από τις πράξεις μας, παρά από τα λόγια μας. Για να εξασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας θα νιώθουν άνετα να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, πρέπει να μιλάμε ανοιχτά για τα δικά μας συναισθήματα. Όσο πιο ειλικρινείς και αποτελεσματικοί είμαστε στην αντιμετώπιση των δικών μας συναισθημάτων αλλά και των συναισθημάτων των άλλων, τόσο περισσότερο θα επιτυγχάνουμε υγιείς σχέσεις με τα παιδιά μας.
Μιλήστε (επίσης) για τα αρνητικά συναισθήματα. Μπορεί να είναι φυσιολογικό για τους γονείς να θέλουν να προστατεύσουν τα παιδιά τους από αρνητικές εμπειρίες ή συναισθήματα, αλλά αυτό δεν βοηθά στην συναισθηματική τους ανάπτυξη. Αντ’ αυτού, πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά. Σημασία έχει ο τρόπος που τα αντιμετωπίζουμε. Καμιά φορά, ο φόβος είναι χειρότερος από την πραγματική εμπειρία. Εάν αποκρύπτουμε και καταπνίγουμε τα συναισθήματά μας, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανάξια ξεσπάσματα. Έτσι, πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να αναγνωρίζουν συναισθήματα σε χαρακτήρες που συναντούν σε βιβλία, ταινίες ή τηλεοπτικές εκπομπές. Ας τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν ότι τα συναισθήματα είναι φυσικά και μεταβαλλόμενα.
Αναγνωρίστε (και διορθώστε) τα λάθη σας. Το ότι κάνατε ένα λάθος δεν σημαίνει ότι αποτύχατε ως γονείς ή ότι καταστρέψατε ό,τι προσπαθείτε να χτίσετε. Πώς μπορούμε να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας χωρίς να υπονομεύουμε τον ρόλο μας ως γονείς; Είναι δουλειά μας να μάθουμε στα παιδιά πώς να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις πράξεις τους. Οι “άστοχοι” γονικοί χειρισμοί μπορούν να αποτελέσουν μια μεγάλη μάθηση για τα παιδιά, όταν μας βλέπουν να επιλύουμε συγκρούσεις, να ανακαταστήσουμε την ένταση και να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα παιδιά μαθαίνουν να διαχειρίζονται τις συγκρουσιακές καταστάσεις με αίσθημα ασφαλείας, εμπιστοσύνης και σίγουρης.
