Μια εξαιρετικά ελπιδοφόρα επιστημονική προσέγγιση για τη θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης έχει αναδειχθεί από μια διεθνή ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, το Πανεπιστήμιο Bicocca του Μιλάνου και το Νοσοκομείο Casa Sollievo della Sofferenza στην Ιταλία. Η ομάδα απέδειξε ότι η θεραπεία με βλαστοκύτταρα που εγχέεται απευθείας στον εγκέφαλο είναι ασφαλής, καλά ανεκτή και προστατεύει αποτελεσματικά τον εγκέφαλο από περαιτέρω βλάβες στους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση. Το πρωτοποριακό αυτό εύρημα ανοίγει τον δρόμο για την ανάπτυξη μιας προηγμένης κυτταρικής θεραπείας για τη σταδιακή πολλαπλή σκλήρυνση, προσφέροντας έτσι ανακούφιση σε περισσότερους από δύο εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως που ζουν με αυτήν τη νόσο.
Η πολλαπλή σκλήρυνση προκαλείται από την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στον οργανισμό, με αποτέλεσμα την καταστροφή της μυελίνης, του προστατευτικού περιβλήματος γύρω από τις νευρικές ίνες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία διαταραχών στα μηνύματα που μεταφέρονται προς τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Βασικό γνώρισμα αυτής της νόσου είναι η επίθεση των μακροφάγων, των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που εμπλέκονται σε αυτήν τη διαδικασία, στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οι προοδευτικές μορφές της πολλαπλής σκλήρυνσης επιτίθενται στα γνωστά ως μικρογλοιακά κύτταρα, προκαλώντας φλεγμονή και βλάβη στα νευρικά κύτταρα. Οι πρόσφατες ανακαλύψεις έχουν αυξήσει τις προσδοκίες για τη χρήση βλαστικών κυττάρων ως πιθανή θεραπεία για την αντιμετώπιση αυτής της βλάβης.
Στην τρέχουσα μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell Stem Cell, οι επιστήμονες ολοκλήρωσαν την πρώτη φάση της κλινικής δοκιμής με την έγχυση νευρικών βλαστικών κυττάρων σε 15 ασθενείς με δευτεροπαθή πολλαπλή σκλήρυνση που επιλέχθηκαν από νοσοκομεία στην Ιταλία. Τα βλαστικά κύτταρα προήλθαν από κύτταρα εγκεφαλικού ιστού που προήλθαν από έναν εμβρυϊκό ιστό μετά από αποβολή. Μια από τις προηγούμενες ανακαλύψεις της ιταλικής ερευνητικής ομάδας ήταν ότι είναι δυνατό να παραχθεί μεγάλη ποσότητα αυτών των βλαστικών κυττάρων από έναν μόνο δότη, αντιμετωπίζοντας έτσι τα προβλήματα που σχετίζονται με τη χρήση του εμβρυϊκού ιστού. Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι δεν υπήρξαν θάνατοι ή σοβαρές παρενέργειες που συνδέονται με τη θεραπεία. Η σταθερότητα της νόσου διατηρήθηκε χωρίς επιδείνωση των συμπτωμάτων ή αύξηση της αναπηρίας. Είναι ενδεικτικό ότι οι ασθενείς που λάμβαναν μεγαλύτερη δόση βλαστικών κυττάρων εμφάνισαν μείωση του εγκεφαλικού όγκου με την πάροδο του χρόνου, υποδηλώνοντας έτσι ότι η μεταμόσχευση μείωσε τη φλεγμονή. Ο Δρ. Stefano Pluchino από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, ο επικεφαλής της μελέτης, τόνισε ότι παρά τους περιορισμούς της μελέτης, οι ασφαλείς αποτελέσματα κατά τη διάρκεια των 12 μηνών της δοκιμής δείχνουν ότι μπορεί να προχωρήσει στην επόμενη φάση των κλινικών δοκιμών.
