Η ισχυρή αίσθηση της ζάλης είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ζωή και την ποιότητα ζωής των ατόμων που το αντιμετωπίζουν. Η επίμονη ζάλη στάσης – αντίληψης (PPPD – Persistent Postural-Perceptional Dizziness) προκαλεί συχνά το φόβο της απώλειας ισορροπίας, προβλήματα κίνησης και αστάθειας. Ωστόσο, με την κατάλληλη θεραπεία και διαχείριση, οι ασθενείς μπορούν να ανακτήσουν τη φυσιολογική τους ζωή.
Πώς προκαλείται η επίμονη ζάλη; Συνήθως, προκαλείται από ένα επεισόδιο ιλίγγου ή ζάλης, ή από κάποιο άλλο σοκαριστικό γεγονός που προκαλεί ψυχολογική δυσφορία. Μετά από αυτό το πρώτο επεισόδιο, οι ασθενείς συνεχίζουν να αισθάνονται την αίσθηση κίνησης, ζάλης, ή αστάθειας που μπορεί να διαρκέσει για πολλές ώρες ή ημέρες. Αυτά τα συμπτώματα είναι συνεχώς παρόντα, αλλά μπορεί να υπάρχουν περιοδικές βελτιώσεις ή επιδείνωσης των συμπτωμάτων. Ο φόβος της απώλειας ισορροπίας και του να πέσουν οδηγεί συχνά τους ασθενείς να αποφεύγουν καταστάσεις που επιδεινώνουν τα συμπτώματα, κάτι που μπορεί να δυσχεραίνει την καθημερινότητα τους. Παράλληλα, η αποφυγή της κίνησης οδηγεί σε φαύλο κύκλο, επιδεινώνοντας τη ζάλη.
Η επίμονη ζάλη δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα “στο μυαλό μας”, αλλά έχει πραγματικά φυσικές επιπτώσεις στο σώμα μας. Ο εγκέφαλος των ασθενών με PPPD αντιδρά αυτόματα για να τους προστατεύσει από τον κίνδυνο της πτώσης, ακόμα και όταν δεν υπάρχει πραγματική απειλή. Αυτό προκαλεί έναν φαύλο κύκλο, κατά τον οποίο ο φόβος της πτώσης και η υπερβολική προσοχή στην ισορροπία επιδεινώνουν τα συμπτώματα.
Η διάγνωση της επίμονης ζάλης δεν είναι εύκολη καθώς δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη δοκιμασία που να είναι απολύτως αξιόπιστη. Ωστόσο, η διάγνωση βασίζεται σε κλινικά κριτήρια και στην αξιολόγηση του ιατρού. Είναι επίσης σημαντικό να εξετάσουμε τυχόν συνυπάρχουσες διαταραχές που μπορεί να είναι υπεύθυνες για τα συμπτώματα.
Η θεραπεία για την επίμονη ζάλη περιλαμβάνει συνήθως την εκπαίδευση του ασθενούς για τη φύση της κατάστασης και τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος ερμηνεύει λανθασμένα τα ερεθίσματα ισορροπίας. Αυτή η ενημέρωση μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να κατανοήσουν την κατάστασή τους και να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση να συμμετάσχουν πιο ενεργά στη θεραπεία τους. Η θεραπεία περιλαμβάνει επίσης ασκήσεις αποκατάστασης, στρατηγικές αντιμετώπισης του άγχους, φαρμακευτική αγωγή και γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία. Η επίτευξη της βελτίωσης απαιτεί συνεργασία από μια διαδικτική ομάδα ειδικών και την προθυμία των ασθενών να εφαρμόσουν τις δεξιότητες που έχουν εκπαιδευτεί να αποκτήσουν.
Η επίμονη ζάλη μπορεί να είναι ένα δυσάρεστο πρόβλημα, αλλά με την κατάλληλη αντιμετώπιση, οι ασθενείς μπορούν να επανακτήσουν την ισορροπία και να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή.
