Όταν περνάς μπροστά από το δωμάτιο του έφηβου γιου σου και δείχνει ανοιχτή η πόρτα, είναι σπάνιο να μπορείς να δεις τίποτα μέσα. Το δωμάτιο είναι γεμάτο ρούχα, βιβλία, παπούτσια, εσώρουχα, καλώδια και αντικείμενα που δεν ξέρεις τι είναι και αν λειτουργούν ακόμα. Το πάτωμα είναι γεμάτο από αυτά τα αντικείμενα και σκεβρωμένα πιάτα. Η κατάσταση του δωματίου φτάνει σε σημείο που ανησυχείς ότι μπορεί να έχει συγκεντρώσει μέσα του όλους τους βακτηρίους και τα ζώα της πόλης. Παρόλα αυτά, ο γιος σου αρνείται να το καθαρίσει, ανεξάρτητα από τις επανειλημμένες συμβουλές σου. Ο σύζυγός σου, με την άλλη πλευρά, επιμένει πως είναι υποχρέωση του παιδιού να καθαρίζει το δωμάτιό του και πως πρέπει να μάθει να έχει ευθύνη. Οι ειδικοί, από την άλλη, αναφέρουν ότι τα έφηβα παιδιά έχουν ανάγκη να έχουν ένα προσωπικό χώρο όπου θα μπορούν να διαμορφώσουν τη δική τους ταυτότητα. Ωστόσο, προτείνουν έναν συμβιβασμό μεταξύ της ανεξαρτησίας του εφήβου και του σεβασμού προς το σπίτι και την οικογένεια του.
Ο καθαρισμός του δωματίου είναι μια κοινή ευθύνη, αξιοποιώντας και την ελευθερία του παιδιού να αναπτύξει τον χώρο του όπως επιθυμεί, αλλά και την ευθύνη του να το τακτοποιεί. Στην περίπτωση που το παιδί αγνοεί αυτή την ευθύνη, οι γονείς θα πρέπει να επέμβουν και να κάνουν τον καθαρισμό του δωματίου.
Επιτρέποντας στον έφηβο να έχει τον δικό του προσωπικό χώρο, αναγνωρίζετε την ανάγκη του για ανεξαρτησία και αυτοτέλεια, ενώ ταυτόχρονα τον ευαισθητοποιείτε για τη σημασία της καθαριότητας και του σεβασμού προς το σπίτι και τα μέλη της οικογένειας. Αυτός ο συμβιβασμός επιτρέπει στον έφηβο να αναπτύξει την δική του ταυτότητα και ταυτόχρονα να μάθει τις ευθύνες του ως μέλος της οικογένειας.
