Άγχος και θλίψη: Τι κάνουμε όταν δεν νιώθουμε «έτοιμοι» για τίποτα;
Φανταστείτε το άγχος και τη θλίψη σαν ένα γυριστό ιστό αράχνης γύρω σας ή σαν έναν λαβύρινθο με ψηλούς θαμνώδεις τοίχους. Τώρα, φανταστείτε πως αυτά τα δύο «υλικά» στα οποία αισθάνεστε παγιδευμένοι είναι τόσο «ευαίσθητα» ώστε θα μπορούσατε να τα διαπεράσετε χωρίς να αφήσουν ίχνη που δεν επουλώνονται…
Η αντίληψη του «τρενάκιού» των συναισθημάτων εξαρτάται από τη σκοπιά που το βλέπουμε.
Από τη μία, το «τρενάκι» αυτό είναι απαραίτητο, καθώς είναι αδύνατο να είμαστε μόνιμα υποχορηγημένοι από ένα και μόνο συναίσθημα. Από την άλλη, και τα δυσάρεστα και τα ευχάριστα συναισθήματα έχουν την χρησιμότητά τους και, όταν τα αντιλαμβανόμαστε στις σωστές αναλογίες, μπορούν να μας προσφέρουν το κάθε ένα κάτι διαφορετικό, κάτι καλό.
Τι συμβαίνει όμως όταν το μέτρο χάνεται; Όταν τα αρνητικά συναισθήματα παίρνουν την πάνω χέρι και αισθανόμαστε αναπροετοιμασία για οτιδήποτε; Ακόμα και τα πράγματα που πριν απολαμβάναμε μπορεί να μην έχουν πλέον νόημα, ενώ ο ενθουσιασμός για κάποιο κίνητρο αποτελεί μια πρόκληση που δυσκολα μπορούμε να διαχειριστούμε.
Όταν η λάμψη του άγχους και της θλίψης αναβοσβήνει…
Όταν η λάμψη του άγχους και της θλίψης αναβοσβήνει…
Όταν αισθανόμαστε σωματικά κουρασμένοι, είναι λογικό να ξεκουραζόμαστε. Ωστόσο, όταν αισθανόμαστε ψυχολογική κόπωση, τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα. Μερικές φορές, ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, η ξεκούραση είναι απαραίτητη. Για παράδειγμα, το στρες μπορεί να απαιτεί «σιωπή» για να αντιμετωπιστεί. Το ίδιο ισχύει και για τη θλίψη.
Αντίθετα, η αποφυγή και η αποκοπή από κάποιες πρακτικές επειδή νιώθουμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε ή ότι δεν είμαστε έτοιμοι γι’ αυτές, μπορεί να μας καθηλώσει σε μια γωνιά. Μια γωνιά από την οποία δεν μπορούμε να κάνουμε κανένα βήμα μπρος ή πίσω.
Ο προσδιορισμός του τι χρειαζόμαστε σε περιόδους άγχους και θλίψης μπορεί να είναι δύσκολος. Ένας δείκτης του πότε η ανάπαυση και η απομάκρυνση αποδίδουν είναι η διάρκεια τους. Ένας άλλος δείκτης είναι το κατά πόσο αυτή η κατάσταση μας εμποδίζει να κάνουμε αυτά που πραγματικά μας αρέσουν και έχουν σημασία για εμάς.
Ένα νέφος σκέψεων…
Ένα νέφος σκέψεων…
Η συναισθηματική συλλογιστική είναι μια γνωστική διαδικασία με την οποία σχηματίζουμε μια ιδέα ή μια πεποίθηση βασισμένη στο πώς αισθανόμαστε. Τα έντονα συναισθήματα μπορούν να μας πείσουν για μια πραγματικότητα που συχνά δεν συμβαδίζει με αυτό που αναγνωρίζουμε με τις αισθήσεις μας. Αυτή είναι μια συνήθης μορφή αυτο-sabotage. Αν δεν νιώθουμε ικανοί για κάτι, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε.
Ίσως πραγματικά χρειαζόμαστε λίγη ξεκούραση. Ή απλά να ακούσουμε την αγαπημένη μας μουσική το πρωί για να αποκαταστήσουμε την ενέργειά μας. Για άλλους, το αντίδοτο μπορεί να είναι μια σύντομη πρωινή βόλτα. Ξεκινώντας τη μέρα μας με κάτι που μας δίνει ενέργεια, μπορεί να είναι ένα καλό πρώτο βήμα για να βγούμε από αυτήν την ομίχλη των σκέψεων…
Συμπερασματικά
Η θλίψη και το άγχος μπορεί να καθιστούν την καθημερινότητά μας σαν ένα βουνό. Ωστόσο, η «δράση» μπορεί να είναι το «κλειδί» για να τα ξεπεράσουμε, μαζί με υγιείς συνήθειες αυτοφροντίδας, καλή διατροφή, ποιοτικό ύπνο, άσκηση και περισσότερη επαφή με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Εάν αντιληφθείτε ότι περνάτε πολλές τέτοιες μέρες, μην παλεύετε μόνοι. Μπορείτε πάντα να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ειδικού στην ψυχική υγεία για να σας βοηθήσει να ανακτήσετε τις δυνάμεις σας.
