Όλοι έχουμε στη ζωή μας αναμνήσεις και παρουσίες που μας φαίνονται νόθες και ανούσιες. Αν και δεν τους αποδίδουμε μεγάλη σημασία, είναι εκεί, πάντα σε κάθε σκέψη μας, και εκείνη η αίσθηση κενού που μένει για τόσο καιρό. Τι κάνουμε με αυτό; Κλείνουμε το άλμπουμ των αναμνήσεων και συνεχίζουμε απλά να ζούμε; Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να λυπόμαστε και να ζήσουμε ζωή που θα μας ανταμείβει;
Αυτές οι αναμνήσεις δεν πρέπει να διαγράφονται, είναι ένα κομμάτι της ζωής μας που πρέπει να αποδεχτούμε. Πρέπει να τις ζήσουμε, να μάθουμε από αυτές, και να μην κολλάμε σε αυτό που έφτασε στο τέλος του. Μας πονάει, αυτό είναι γεγονός, αλλά αυτές οι πληγές πρέπει να μας βοηθήσουν να μην κάνουμε τα ίδια λάθη και να μην χάνουμε τις χαρούμενες στιγμές του παρελθόντος.
Μπορεί να αισθάνεσαι μόνος, να φοβάσαι και να μην βρίσκεις το χαμόγελο σου. Όταν κανείς δεν μπορεί να γεμίσει το κενό σου, αυτό είναι φυσιολογικό. Ίσως χρειάζεσαι λίγο χρόνο με τον εαυτό σου, για να ανακαλύψεις ποιος είσαι πραγματικά. Ίσως πρέπει να περπατήσεις μόνος σου, να ταξιδέψεις και να κάνεις πράγματα που αγαπάς. Αυτές οι εμπειρίες σε φτιάχνουν και σε κάνουν να ανακαλύψεις τον θησαυρό που κρύβεις μέσα σου.
Μην φοβάσαι να βάλεις όρια στην αρχή. Αν κάποιος είναι αποδοτικός και ιδανικός, τα όρια θα σπάσουν από μόνα τους και θα ανατραπούν. Αυτή είναι η ομορφιά των σχέσεων. Αυτή η απρόβλεπτη στιγμή που σε ανατρέπει όλα και σε κάνει να πεις “ναι!”.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η ζωή αλλάζει και δίνει ευκαιρίες για νέες αρχές. Να μαθαίνουμε από τις αναμνήσεις, να δίνουμε κομμάτια του εαυτού μας σε άλλους, αλλά να κρατάμε και κάτι για εμάς. Ζήσε τη ζωή σου με αυτοπεποίθηση και αποδέξου ότι το παρελθόν πρέπει να μείνει πίσω. Θα βρεθεί ο άνθρωπος που θα αναστατώσει τον κόσμο σου και θα κάνει την καρδιά σου να χτυπά ξανά.
Αυτή είναι η ζωή που ζούμε, ζήσε την για σένα, και όλα τα άλλα θα αλλάξουν.
