Η Άννα Παναγιωτοπούλου, η θρυλική ηθοποιός που έφυγε από τη ζωή το Μεγάλο Σάββατο σε ηλικία 76 ετών, αφήνει πίσω της μια μεγάλη κληρονομιά στον κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση. Με τη δημοσιογραφική μας έρευνα, ανακαλύψαμε πολλά από τα έργα και τις επιθεωρήσεις στις οποίες συμμετείχε η Άννα, καθώς και τις παραγωγές που υπέγραψε για την ΕΡΤ.
Πρόκειται για μια γυναίκα που δεν φωτογραφίζεται εύκολα με ένα όνομα, αλλά φέρει πολλά: Όλγα Χαρίτου Παπαχαρίτου, Λαβρεντία Μπισμπίκη, Χριστίνα Μαρκάτου, Βάλια Αδάμη και πολλά άλλα. Κάθε ρόλο που ανέλαβε, τον υποδύθηκε με πάθος, μελετώντας τον και προσφέροντας την αυθεντικότητά της. Ήταν η εξαίρεση σε έναν κόσμο όπου ελάχιστοι καταφέρνουν να εμπνεύσουν πολλούς με ένα όνομα.
Με αφορμή την απώλεια της, αναδείξαμε μερικά αποσπάσματα από την επιθεώρηση “Αλαλούμια”, που μαγνητοσκόπησε η ΕΡΤ. Εκεί φάνηκε όχι μόνο το ταλέντο της Άννας, αλλά και η εποχή που απεικονίζονταν με σατιρικό τρόπο. Λίγα χρόνια αργότερα, η επιθεώρηση “Σιχτίρια ’88” αναδείχθηκε στο θέατρο “Βέμπο” από τον Βαγγέλη Λιβαδά, παρουσιάζοντας ένα νέο σετ προβλημάτων μετά από τα 7 γεμάτα χρόνια σοσιαλισμού. Ήταν μια επιθεώρηση που προανήγγελλε τα σκάνδαλα που θα ακολουθούσαν τις επόμενες εκλογές, αναδεικνύοντας υπονοούμενα γεγονότα.
Ένα άλλο απόσπασμα που ξεχώρισε ήταν από το τηλεπαιχνίδι “Τα τετράγωνα των Αστέρων”. Σε αυτό, η Άννα Παναγιωτοπούλου ενσαρκώνει τη Βαλερύ Ζούζουρα, μια κοπτοραπτού, που αποκαλύπτει τη φόβο της έκθεσης της άγνοιάς και τη συνειδητοποίηση του εύκολου πλουτισμού που φέρνει η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε ένα ακόμα απόσπασμα, η Σεβαστή Νταντάκουρα, σε ένα γκλάλοπ που παρουσιάζεται από την ΕΡΤ, αναλύει τον ρόλο των φύλων στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή κοινότητα. Σε αυτό το απόσπασμα, προκύπτει μια απολαυστική κριτική για την πολιτική κατάσταση και την αμορφοσιά που επικρατεί στην Ελλάδα.
Η Άννα Παναγιωτοπούλου ήταν μια καλλιτέχνης που ξεχώριζε για την απλότητα, την αυθεντικότητα και τον πόνο που μετέφερε στις ερμηνείες της. Η κληρονομιά που μας αφήνει είναι μια ευωδιά από οικογενειακό τραπέζι, όπου πάντα θα υπάρχει κάποιος να απαιτήσει πίτσα. Ευχαριστούμε, Άννα, για όλα όσα μας χάρισες με τις ερμηνείες σου και την προσφορά σου στην Ελληνική πολιτιστική σκηνή.
