Ο Πικάσο είχε πάντα μια ξεχωριστή αντίληψη για την τέχνη. Αντί να θεωρείται απλά ένας καλλιτέχνης, τον είχε ενσωματωμένο σε έναν πολιτικό ρόλο. Για τον Πικάσο, η ζωγραφική δεν ήταν απλά για να διακοσμεί διαμερίσματα, αλλά ήταν ένα εργαλείο πολέμου. Αυτή η προσέγγιση είναι αυτή που αποτέλεσε τη βάση του εκπληκτικού έργου του “Γκουέρνικα”
Η περιπέτεια του Πικάσο με τον πίνακα “Γκουέρνικα” παρουσιάζεται με συναρπαστικό τρόπο στο βιβλίο του Ράσελ Μάρτιν, “Ο πόλεμος του Πικάσο”. Ο συγγραφέας ακολουθεί τον Πικάσο βήμα προς βήμα, καθηλώνοντας τον αναγνώστη με την αφηγηματική του ικανότητα. Παράλληλα, αναδεικνύει τον πολιτικό και ιστορικό πλούτο που συνοδεύει τη δημιουργία αυτού του εξαιρετικού έργου τέχνης
Ο πίνακας “Γκουέρνικα” απεικονίζει τον πόλεμο και την καταστροφή της πόλης Γκερνίκα στην Ισπανία. Οι αναφορές στην ισπανική εμφύλιο πόλη και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συνδυάζονται με μια ευφυή ανάλυση της τέχνης του Πικάσο. Οι απόψεις διάσημων διανοουμένων και τεχνοκριτικών εναλλάσσονται με τις μαρτυρίες αμάχων που ζήσανε τη φρίκη του πολέμου. Επίσης, η περιπέτεια του πίνακα και η ανταπόκριση του κοινού παρουσιάζονται με λεπτομέρειες, δίνοντας ένα πλήρες πανόραμα της ιστορικής και πολιτικής σημασίας του “Γκουέρνικα”
Ο Πικάσο είχε την αίσθηση της επείγουσας ανάγκης να απαθανατίσει αυτήν την καταστροφή στον πίνακα του. Με εμπνευσμένη χρήση των χρωμάτων του άσπρου, του μαύρου και του γκρι, δημιούργησε μια εικόνα που πληγώνει και συγκλονίζει. Παράλληλα, η αγωνία των γυναικών που τον αγαπούσαν δεν του προκαλούσε καμία ανησυχία. Για τον Πικάσο, οι διαμάχες των γυναικών ήταν ασήμαντες αντί ένας γυναικοκαβγάς να τον διασκέδαζε κατά τη διάρκεια της ζωγραφικής
Η “Γκουέρνικα” προκάλεσε μια έντονη αντίδραση όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού. Οι αρχές δημοκρατίας απογοητεύτηκαν από την έλλειψη προπαγανδιστικής αμεσότητας του έργου, ενώ άλλοι κριτικοί το κατηγόρησαν για την πανίσχυρη βία που απεικονίζει. Παράλληλα, υπήρξαν και θετικές αντιδράσεις από επώνυμους καλλιτέχνες και ποιητές που αναγνώρισαν την αξία και τη σημασία του έργου
Η περιπέτεια του “Γκουέρνικα” συνεχίστηκε μετά την έκθεση, καθώς παρουσιάστηκε σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής, με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την ανακούφιση των Ισπανών προσφύγων. Ο πίνακας αντιμετώπισε επίθεση και κριτική από διάφορες πλευρές, αλλά παράλληλα απέσπασε και τη γενική αναγνώριση ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του αιώνα
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις του βιβλίου είναι η αναφορά σε μια πιθανή τοποθεσία έκθεσης του πίνακα στην Ισπανία. Πολλοί Βάσκοι πιστεύουν πως η “Γκουέρνικα” θα έπρεπε να εκτίθεται στο Γκούγκενχάιμ του Μπιλμπάο, πολύ κοντά στην ιστορική πόλη για την οποία το έργο είχε βαθιά σημασία. Ωστόσο, η απουσία του πίνακα από αυτήν την τοποθεσία παραμένει μια ανοιχτή πληγή για πολλούς
Το βιβλίο του Μάρτιν μας παρουσιάζει μια νέα ματιά στη “Γκουέρνικα”, αναδεικνύοντας την περιπέτεια του Πικάσο και τη σημασία του πίνακα στο πολιτικό και ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Αποδεικνύει ότι η τέχνη μπορεί να είναι ένα εργαλείο που ευαισθητοποιεί και προκαλεί αλλαγές, ακόμα και σε περιόδους βίας και σύγκρουσης
Η “Γκουέρνικα” είναι ένα αριστούργημα που μιλάει για την ανθρώπινη φρίκη και την αλληλεγγύη σε δύσκολες στιγμές. Η πολιτική του φόντο και η έμπνευση που προήλθε από την πραγματικότητα ενισχύουν ακόμα περισσότερο την σπουδαιότητα αυτού του έργου. Παρόλες τις αντιδράσεις που προκάλεσε, η “Γκουέρνικα” παραμένει ένα από τα αξιομνημόνευτα έργα τέχνης του 20ού αιώνα
Ο Ράσελ Μάρτιν μας προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα της πορείας του πίνακα και της επίδρασής του στην κοινωνία. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ανακαλύπτουμε όλο το φόντο και τη σημασία που περιβάλλει αυτό το έργο. Η “Γκουέρνικα” συνεχίζει να μιλάει για τον πόλεμο, τη βία και την ανθρώπινη ανθεκτικότητα, προσφέροντας μια γεμάτη συναισθήματα εμπειρία για τον θεατή
Ο Πικάσο και η “Γκουέρνικα” παραμένουν ζωντανοί στη μνήμη μας, υπενθυμίζοντάς μας τη σπουδαιότητα της τέχνης ως μέσο έκφρασης και αντίδρασης. Είναι ένας πίνακας που συνεχίζει να επηρεάζει και να εμπνέει γενιές καλλιτεχνών και θεατών. Ας μην ξεχνούμε ποτέ τη μεγάλη περιπέτεια της “Γκουέρνικα” και τον πόλεμο του Πικάσο για την ελευθερία και τη δημοκρατία.
