28 Απριλίου 2025

Η Αλληλεγγύη και Οι Προσπάθειες των Ελληνοκυπρίων για Ανεξαρτησία”

Τελευταία Άρθρα

Ζώα συντροφιάς: Νέες προκλήσεις και στόχοι για το επόμενο έτος

Στο τέλος ενός έτους, συχνά βάζουμε στόχους για την επόμενη χρονιά. Γυμναστήριο ή διαλογισμός, να κόψουμε ανεπιθύμητες συνήθειες, μαγείρεμα υγιεινών γευμάτων

Νέα Έρευνα: Τα γαλακτοκομικά προϊόντα αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Epidemiology από ερευνητές του Πανεπιστημίου Loma Linda αναφέρει ότι η κατανάλωση γάλακτος

Μοίρασε τη γιορτινή χαρά με τον αγαπημένο σου σκύλο

Καθώς πλησιάζουν οι γιορτές, το να μοιραζόμαστε την χαρά και τα φαγητά με τον αγαπημένο μας σκύλο είναι ακόμα πιο συνηθισμένο. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε προσ

Τα παιδιά μας μαθαίνουν την αληθινή ευτυχία: Μια νέα οπτική προοπτική

Έχοντας τη δυνατότητα να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, μπορούμε να ανακαλύψουμε μια ευκαιρία για να αποκτήσουμε μια πιο απλή, χαρούμενη και

Έτσι θα καταλάβετε αν η γάτα σας είναι χαρούμενη

Αποκρυπτογραφώντας τη χαρά της γάτας σας: Πώς να αναγνωρίσετε τα σημάδια ευτυχίας του αγαπημένου σας κατοικίδιου" Ποιος δεν θέλει το κατοικίδιό του να είναι

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

Ο Απελευθερωτικός Αγώνας της Κύπρου

Την 1η Απριλίου 1955, η Κύπρος ξεκίνησε έναν απελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη βρετανική κατοχή, εκφράζοντας την επιθυμία της για ανεξαρτησία και ένωση με την Ελλάδα. Τον αγώνα αυτό τελικά τον έληξαν οι «Συμφωνίες Λονδίνου – Ζυρίχης» στις 19 Φεβρουαρίου 1959, κατακτώντας την ανεξαρτησία για την Κύπρο.

Το αίτημα για την ανεξαρτησία και ένωση με την Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκε το 1950, με το δημοψήφισμα που οργάνωσε η Εκκλησία της Κύπρου την 15η Ιανουαρίου. Το 95,7% των ψηφισάντων υπερψήφισε την ένωση. Στη συνέχεια, στις 20 Οκτωβρίου, εκλέχθηκε ο Μακάριος Γ’ ως Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διεκδίκηση της ανεξαρτησίας.

Την εποχή εκείνη, η αποικιοκρατία βρίσκονταν σε ύφεση και πολλές χώρες επιζητούσαν την ανεξαρτησία τους. Με την πίεση των οργανώσεων του Κυπριακού Αγώνα στην Αθήνα, οι κυβερνήσεις των Αθηνών προσπαθούσαν να διεθνοποιήσουν το θέμα της Κύπρου, καταφεύγοντας σε προσφυγές στον ΟΗΕ.

Στις 10 Νοεμβρίου 1954, ο απόστρατος συνταγματάρχης Γεώργιος «Διγενής» Γρίβας φθάνει στο νησί και ιδρύει την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), η οποία, την 1η Απριλίου 1955, ξεκινάει τις επιθέσεις κατά των Βρετανών αποικιοκρατών. Ο Γρίβας, γεννημένος στην Κύπρο, είχε προηγουμένως υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό και είχε συμμετάσχει ενεργά στον Εμφύλιο Πόλεμο.

Ο ηγέτης της ΕΟΚΑ, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, που ανέλαβε αργότερα το αξίωμα του πρώτου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ήταν ένας σημαντικός πολιτικός ενάρετος της εποχής.

Ο αγώνας αυτός ήταν χαρακτηριστικός για την Κύπρο, καθώς δεν εξοντώθηκαν μόνο οι Άγγλοι δυνάστες, αλλά και οι Ελλαδίτες συνεργάτες τους και οι Τουρκοκύπριοι της οργάνωσης «Ταξίμ», που επιζητούσαν την ένωση με τη Τουρκία. Ακόμη και το Αρχιεπίσκοπος είχε αντιμετωπίσει κριτική από τους «εθνικόφρονες» της ΕΟΚΑ για το ρόλο του ΑΚΕΛ κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Αν και η επίτευξη της ενενώσεως δεν επιτεύχθηκε παρά το αίμα που χύθηκε και τις θυσίες που έγιναν, η Κύπρος κατάφερε να κερδίσει την ανεξαρτησία της με τις συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης στις 19 Φεβρουαρίου 1959. Ο Απελευθερωτικός Αγώνας της Κύπρου έδωσε μεγάλη ώθηση στην επίτευξη αυτού του στόχου. Τελικά, στις 1η Οκτωβρίου 1960, η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.