Το έργο “Η γραμμή του ορίζοντος” του Χρήστου Βακαλόπουλου (1955-1993) αποτελεί έναν αμείλικτο σαρκασμό προς την υποχρεωτική ευτυχία μιας ζωής που μοιάζει με διαφημιστικό. Μέσα από τη μελωδία των φράσεων, αναδύεται μια ριζοσπαστική νοσταλγία για μια εποχή που οι Έλληνες είχαν την πολυτέλεια να ντρέπονται, να εκτίθενται και να απολαμβάνουν τα μικρά και τα καθημερινά
Η ηρωίδα του έργου, Ρέα Φραντζή, αναζητάει τον παλιό της εαυτό στην Πάτμο, ξεκινώντας έτσι ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Μνήμες από τη δεκαετία του ’60 αναβιώνουν, προβάλλοντας αυθεντικά συναισθήματα και προκαλώντας μια απρόβλεπτη οξυδέρκεια. Η Ρέα στο τελευταίο κεφάλαιο κολυμπά προς τη γραμμή του ορίζοντος και νιώθει λυτρωμένη
Ο Βακαλόπουλος και η γενιά του μεγάλωσαν σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι έκαναν εύκολα το σταυρό τους και άναβαν το κερί χωρίς πολλές σκέψεις. Με τον καιρό, αυτές οι παραδόσεις αρχίζουν να θεωρούνται υποπτες και παλιομοδίτικες. Το έργο παρουσιάζει τη σταδιακή φθορά αυτών των αξιών και τη μεταβολή της Ελλάδας μέσα σε μια εικοσαετία, πιο γρήγορα από ό,τι είχε αλλάξει αιώνες ολόκληρους
Ο Βακαλόπουλος επισημαίνει την ανάγκη για αυτογνωσία και την αξία της ελευθερίας στην εσωτερική μας ζωή. Παρατηρεί ότι η σύγχρονη κοινωνία μας καθιστά αμαχητί και υποτονικούς, καθώς παραδιδόμαστε στους κανόνες μιας ψευδαίσθησης ευημερίας και αρνούμαστε το πιο πολύτιμο κομμάτι του εαυτού μας. Η αυθεντικότητα και η αυτογνωσία αποτελούν το σημείο εκκίνησης για να ανοίξουμε τα μάτια και να ανακαλύψουμε μια νέα εκκίνηση
Το έργο περιλαμβάνει αναπαραστάσεις και σκίτσα της εποχής, αναμνήσεις από την τηλεόραση, ξανθούς τουρίστες, επιτυχημένους Έλληνες, ερωτευμένα ζευγάρια, παραδοσιακούς μουσικούς και πολλά άλλα. Παρουσιάζει μια Ελλάδα που έχει αλλάξει εσφαλμένη κατεύθυνση και η οποία δεν ταυτίζεται πλέον με την Ελλάδα των παλαιότερων γενεών
Ο Χρήστος Βακαλόπουλος ήταν ένας ελεύθερος δημιουργός που έγραφε και σκηνοθετούσε γιατί το έβρισκε εύκολο η ζωή να το συντροφεύει. Με πολλά ενδιαφέροντα και χόμπι, όπως το διάβασμα, το γράψιμο και το σινεμά, ανέμελα παρέμενε σπουδαίος φίλος που έμπνεε τους ανθρώπους γύρω του. Δυστυχώς, έφυγε πρόωρα
