Στον 9ο αιώνα, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βρέθηκε αντιμέτωπη με μια σφοδρή απειλή από τους Βούλγαρους. Με ηγέτη τον Κρούμο, έναν αδίστακτο πολεμιστή με πολυάριθμες κατακτήσεις, οι Βούλγαροι κατάφεραν το 809 να καταλάβουν τη Σερδική, την τότε πρωτεύουσα της περιοχής που ισούταν με τη σημερινή Σόφια. Η άλωση αυτή είχε καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία και τις επικοινωνίες της αυτοκρατορίας, καθιστώντας αδύνατο για το Βυζάντιο να παρακολουθεί απλώς την απώλεια αυτή.
Ο Νικηφόρος Α’, ο οποίος ανέβηκε στον θρόνο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 802, αποδείχθηκε ως ένας ικανός και παθιασμένος αξιωματούχος. Μετά από προετοιμασία ενός ισχυρού στρατού, οργάνωσε εκστρατεία εναντίον του Κρούμο στην άνοιξη του 811. Στο πλευρό του είχε τον γιο του Σταυράκιο και τον γαμπρό του Μιχαήλ Ραγκαβέ, οι οποίοι αναδείχθηκαν ως ηγέτες αργότερα.
Ο Νικηφόρος κατάφερε να νικήσει επανειλημμένα τον Κρούμο, φτάνοντας στην κατάληψη της Πλίσκας, της τότε πρωτεύουσας των Βουλγάρων, που βρισκόταν στη σημερινή βορειοανατολική Βουλγαρία. Ο Κρούμος, σε απόλυτη απελπισία, ζήτησε τη σύναψη ειρηνικής συνθήκης, ωστόσο ο Νικηφόρος το απέρριψε, πιστεύοντας ότι η νίκη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν αναπόφευκτη και η καταστροφή των Βουλγάρων αδιαμφισβήτητη.
Ωστόσο, σε μια απεγνωσμένη κίνησή του, ο Κρούμος κατάφερε να εκπλήξει τους Βυζαντινούς, οι οποίοι επέστρεφαν από την Πλίσκα χωρίς κανέναν σχεδιασμό. Στη μεγάλη μάχη στις 26 Ιουλίου 811, ο Κρούμος προκάλεσε βαρύτατες απώλειες στους Βυζαντινούς και τους ανάγκασε σε φυγή. Ο Νικηφόρος σκοτώθηκε, ενώ ο γιος του, Σταυράκιος, τραυματίστηκε σοβαρά.
Ο Κρούμος, αναγνωρίζοντας το πτώμα του αυτοκράτορα, του αποκόψε το κεφάλι και το επιχρυσώσε, χρησιμοποιώντας το ως κύπελλο για τα γιορτινά τους έδεσμα. Από το επόμενο έτος, ο Κρούμος ξεκίνησε να προχωρά προς την Κωνσταντινούπολη, καταλαμβάνοντας περιοχές της βόρειας Θράκης, των παράλιων του Ευξείνου Πόντου και τη Μεσημβρία. Ωστόσο, ο αιφνίδιος θάνατος του τον Απρίλιο του 814 θα διέκοψε τις φιλοδοξίες των Βουλγάρων για την κατάκτηση της πρωτεύουσας.
Στο τέλος, αν και η Μάχη της Πλίσκας αποτέλεσε μια σημαντική απώλεια για τους Βυζαντινούς, οι Βούλγαροι δεν κατάφεραν να κατακτήσουν τη Βασιλεύουσα. Αυτή η μάχη εκτόξευσε την ένταση μεταξύ των δύο εχθρικών δυνάμεων, αναδεικνύοντας τον αγώνα για υπεροχή και επιβίωση.
