Στις 23 Ιανουαρίου 1957, μια νέα ιστορία ξεκίνησε για το αγαπημένο παιχνίδι που γνωρίζουμε σήμερα ως “Φρίσμπι” (Frisbee). Η εταιρεία “Wham-O” το λάνσαρε στην αμερικανική αγορά, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε εκατομμύρια παιδιά και ενήλικες να απολαύσουν ατελείωτες ώρες διασκέδασης.
Αν μπορούσε αυτός ο δίσκος να μιλήσει, θα μας έλεγε πολλές ιστορίες. Ένας από τους πιο γνωστούς μύθους για την προέλευσή του αναφέρει ότι το παιχνίδι ξεκίνησε στο Γιέιλ, στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν ένας φοιτητής με το όνομα Ελίχου Φρίσμπι πέταξε ένα δίσκο σερβιρίσματος από το παράθυρο του δωματίου του και ένας φίλος του τον έπιασε προτού πέσει στο έδαφος. Μια άλλη πιο πιθανή θεωρία, όμως, αναφέρει ότι το παιχνίδι πήρε το όνομά του από κάποιους φούρνους με το όνομα “Φρίσμπι”, που προμηθεύονταν τα κολέγια της Νέας Αγγλίας με πίτσες. Οι φοιτητές έπαιρναν τα άδεια τενεκεδένια δισκάκια από τις πίτσες και τα πετούσαν στον αέρα, προσπαθώντας να τα πιάσουν με ένα χέρι. Έτσι, περνούσαν ατέλειωτες ώρες χαράς και διασκέδασης.
Η πραγματική υποδομή για την ποπουλαριότητα του Φρίσμπι, όμως, δημιουργήθηκε το 1948, όταν ο πολιτικός μηχανικός Γουόλτερ Φρέντερικ Μόρισον κατασκεύασε την πρώτη πλαστική έκδοσή του. Ο Μόρισον αποφάσισε να το ονομάσει “Ο δίσκος του Πλούτωνα”, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την ουφομανία που κυριαρχούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες εκείνη την εποχή. Ήταν μια πιο ακριβή και πιο αεροδυναμική έκδοση, που πέταγε πιο μακριά από την τενεκεδένια εκδοχή του.
Στο τέλος της δεκαετίας του ’50, η εταιρεία “Wham-O” αγόρασε τα δικαιώματα του παιχνιδιού από τον Μόρισον έναντι ενός εκατομμυρίου δολαρίων και κατοχύρωσε το όνομα “Φρίσμπι”. Κατασκευάζοντας και πωλώντας 100.000.000 κομμάτια, η εταιρεία έκανε την μεταβίβαση των δικαιωμάτων στη γνωστή εταιρεία παιχνιδιών Mattel, η οποία έχει αναλάβει πλέον την προμήθεια και την παραγωγή του αγαπημένου αυτού παιχνιδιού.
Έτσι, από τότε και για περισσότερα από έξι δεκαετίες, το Φρίσμπι έχει κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων παγκοσμίως. Είναι ένα παιχνίδι που μπορεί να παίξει κανείς από τα πιο μικρά παιδιά μέχρι τους πιο ώριμους ενήλικες. Με το να πετάς το Φρίσμπι στον αέρα και να το πιάνεις πριν πέσει στο έδαφος, αισθάνεσαι την αίσθηση της ελευθερίας και της περιπέτειας.
Ας συνεχίσουμε λοιπόν να ρίχνουμε το Φρίσμπι στον αέρα και να απολαμβάνουμε ατελείωτες στιγμές διασκέδασης και ευτυχίας!
