Τα παιδιά έχουν μια φυσική τάση να παίζουν παιχνίδια και να διασκεδάζουν, ακόμα και όταν αυτά είναι απλά προϊόν της φαντασίας τους. Αλλά είναι αυτή η ανάγκη για παιχνίδι κάτι που έχουν κληρονομήσει, ή απλά ένα χαρακτηριστικό της παιδικής ηλικίας; Μια ειδικός έρχεται να αποκαλύψει το σπουδαίο ρόλο που διαδραματίζει το παιχνίδι στην ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών και πόσο αναντίρρητα απαραίτητο είναι. Η Δρ. Jacqueline Harding, ειδικός στην πρώιμη παιδική ηλικία στο Πανεπιστήμιο Middlesex, στο βιβλίο της με τίτλο “Ο Εγκέφαλος που Αγαπάει το Παιχνίδι”, υποστηρίζει ότι ο εγκέφαλος ενός μικρού παιδιού είναι φυσικά προγραμματισμένος να απολαμβάνει το παιχνίδι και αυτό είναι κρίσιμο για την ανάπτυξή του.
Ανατρέποντας την παραδοσιακή αντίληψη που διαχωρίζει το παιχνίδι από τη μάθηση, η Δρ. Harding εστιάζει στον ουσιαστικό ρόλο του παιχνιδιού στην εκπαίδευση των πρώτων ετών και στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη του παιδιού. Με βάση πρόσφατες έρευνες στον τομέα της νευροεπιστήμης και της παιδικής ανάπτυξης, η Δρ. Harding αναλύει πώς ο εγκέφαλος των μικρών παιδιών όχι μόνο απολαμβάνει το παιχνίδι, αλλά αναπτύσσεται μέσα από αυτό. Καθώς τα παιδιά απολαμβάνουν πλούσιες αισθητηριακές εμπειρίες, δημιουργούνται νέες νευρικές διαδρομές, καθιστώντας το θεμέλιο για μελλοντική μάθηση και ανάπτυξη. Η Δρ. Harding εξηγεί: “Μέσα από το παιχνίδι, ο εγκέφαλος των παιδιών αρχίζει να “φωτίζεται” από χαρά, καθώς οι συνάψεις μεταξύ των νευρώνων προχωρούν με αξιοσημείωτο τρόπο. Αυτή η εμπειρία μετράει ως μάθηση; Μα φυσικά”. Αυτές οι νευρικές διαδρομές, που δημιουργούνται μέσω του παιχνιδιού πριν από την ηλικία των έξι ετών, έχουν μακροπρόθεσμες και σημαντικές επιπτώσεις στις μελλοντικές ευκαιρίες ενός παιδιού. Η απόσταση από αυτή την εγγενή τάση των παιδιών να παίζουν μπορεί να τους απαγορεύσει σημαντικές μαθησιακές εμπειρίες και ευκαιρίες ανάπτυξης.
Το βιβλίο της Δρ. Harding αμφισβητεί επίσης την ιδέα ότι το παιχνίδι αποτελεί απλά μια ψυχαγωγική δραστηριότητα για τα παιδιά. Αντίθετα, υποστηρίζει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που αναγνωρίζει το παιχνίδι ως θεμελιώδη πτυχή της ανάπτυξης του παιδιού. “Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, σύμφωνα με όλες τις τελευταίες έρευνες, ότι ο εγκέφαλος αγαπάει το παιχνίδι – και είναι καιρός να υιοθετήσουμε και εμείς ως ενήλικες αυτή την αντίληψη”, δηλώνει η ειδικός. Επιπλέον, το έργο της εξετάζει τις προκλήσεις που οφείλονται στην πανδημία και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της στην ψυχική υγεία των παιδιών. Η Δρ. Harding συνιστά τη δημιουργία μιας κατάλληλης προτεραιότητας στο παιχνίδι και την έγκαιρη παρέμβαση για την υποστήριξη των μικρών παιδιών που έχουν βιώσει αυτές τις απρόβλεπτες καταστάσεις. Όπως επισημαίνει η συγγραφέας, το βιβλίο της αποτελεί ένα πρακτικό εγχειρίδιο για τους ενήλικες που επιθυμούν να κατανοήσουν καλύτερα την αξία του παιχνιδιού στην ανάπτυξη των μικρών παιδιών. Χωρίς να χρησιμοποιεί περίπλοκους όρους, αλλά με πραγματικά παραδείγματα, η ειδικός παρέχει συγκεκριμένες οδηγίες για να ενσωματώσουμε το παιχνίδι στις καθημερινές μας αλληλεπιδράσεις με τα παιδιά.
Πηγή
