Η μοναξιά έχει εξελιχθεί σε μια επιδημία που ανησυχεί όλο τον κόσμο και μετατρέπεται σε πραγματικό ανησυχία για τη δημόσια υγεία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Μελέτες έχουν δείξει ότι η μοναξιά αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας κατά 50% και αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης στεφανιαίας νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου κατά 30%. Είναι εντυπωσιακό να σκεφτούμε ότι το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα. Με αυτήν την απειλή υγείας να αυξάνεται, ο ΠΟΥ έχει δημιουργήσει μια επιτροπή για να επιλύσει αυτό το πρόβλημα.
Ο καθηγητής ψυχιατρικής στην ιατρική σχολή του Harvard, Robert Waldinger, μιλάει για την επίδραση της μοναξιάς στην υγεία μας. Αναφέρει ότι η μοναξιά είναι μια αίσθηση που μας κάνει να νιώθουμε λιγότερο συνδεδεμένοι με άλλους ανθρώπους από όσο θα θέλαμε. Παρά το γεγονός ότι μπορεί να νιώθουμε μόνοι, αυτή η αίσθηση δεν είναι ολοκληρωτική απομόνωση. Μπορεί να νιώθουμε μοναξιά, ακόμα και όταν βρισκόμαστε πλήθος ανθρώπων. Αναφέρει επίσης ότι η μοναξιά επηρεάζει τον τρόπο που γερνάει ο εγκέφαλος μας, και υπάρχει αυξανόμενος κίνδυνος άνοιας για μοναχικούς ανθρώπους.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε αποκλειστικά την ψηφιακή επανάσταση για την επιδημία της μοναξιάς. Αντίθετα, η μοναξιά ήταν ήδη σε άνοδο από τη δεκαετία του ’50, κυρίως λόγω της κοινωνικής απομάκρυνσης. Οι κοινωνίες έχουν γίνει πιο κινητικές και οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων έχουν διαταραχθεί λόγω των μετακινήσεων για εργασία και άλλες ευκαιρίες, όπως η εκπαίδευση. Η επιβράδυνση της κοινωνικής δραστηριότητας άρχισε με την εμφάνιση της τηλεόρασης, που οδήγησε σε μείωση του χρόνου που επενδύουν οι άνθρωποι στις κοινότητές τους. Η ψηφιακή επανάσταση έχει επιδεινώσει αυτήν την κατάσταση, προσφέροντάς μας περισσότερες οθόνες και εφαρμογές που μας απομακρύνουν από τις πραγματικές ανθρώπινες συναντήσεις.
Η μοναξιά επηρεάζει σημαντικά την υγεία μας και τον τρόπο γέρνανε ο εγκέφαλός μας. Ωστόσο, υπάρχουν πρακτικά βήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτή την επιδημία. Καθημερινές σχέσεις με άλλους ανθρώπους, ακόμα και περιστασιακές συναντήσεις, μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της μοναξιάς. Επιπλέον, πρέπει να αναθεωρήσουμε την άποψή μας ότι δεν είμαστε επιθυμητοί από άλλους ανθρώπους. Αν αισθανόμαστε μόνοι, η πρόταση είναι να βρούμε μια δραστηριότητα που μας επιτρέπει να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους και να νιώσουμε ότι ανήκουμε και έχουμε σημασία.
Η μοναξιά είναι μια επιδημία που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Ας κάνουμε τη συνεισφορά μας για να καταπολεμήσουμε αυτό το πρόβλημα και να δημιουργήσουμε μια πιο συνδεδεμένη και ευημερούσα κοινωνία.
