Η Διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς, που συνήλθε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αντικατοπτρίζει μια εποχή σημαντικών μεταβολών στην οικονομική αρχιτεκτονική του κόσμου. Με την πρωτοβουλία του προέδρου Φραγκλίνου Ρούζβελτ, η συγκέντρωση των 730 εκπροσώπων από 44 χώρες είχε ως στόχο να καθοριστούν οι απαραίτητες αποφάσεις για την οικονομική ανόρθωση του κόσμου μετά τον πόλεμο. Η ανεμπόδιστη ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας διακόπηκε από τον πόλεμο, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες επωφελούνταν σημαντικά από αυτήν. Στην αντίθεση, οι ευρωπαϊκές οικονομίες πάσχιζαν να ανακάμψουν. Οι ΗΠΑ, γεμάτες αυτοπεποίθηση, πρότειναν τη δημιουργία μιας νέας οικονομικής τάξης με βάση το ελεύθερο εμπόριο και τη διεθνή νομισματική συνεργασία
Στη διάσκεψη, υπήρχαν διαφορετικές απόψεις όσον αφορά την οργάνωση του μεταπολεμικού νομισματικού συστήματος. Ενώ ο Βρετανός οικονομολόγος Τζον Μέιναρντ Κέινς πρότεινε τη δημιουργία μιας Διεθνούς Νομισματικής Ένωσης με ένα νέο νόμισμα, το μπανκόρ, ο αμερικανός εκπρόσωπος Χάρι Ντέξτερ Γουάιτ προώθησε την ιδέα μιας συνδεδεμένης νομισματικής συναλλαγματικής ισοτιμίας με βάση το δολάριο. Τελικά, επικράτησε η αμερικανική πρόταση και δημιουργήθηκε ένα σύστημα με σταθερές ισοτιμίες με το δολάριο να αποτελεί το κεντρικό νόμισμα συνδεόμενο με το χρυσό
Πέρα από το νομισματικό σύστημα, στο Μπρέτον Γουντς διαμορφώθηκαν σχέδια για τη δημιουργία της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκροτήσεως και Αναπτύξεως (Παγκόσμια Τράπεζα) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (IMF). Η Παγκόσμια Τράπεζα, που ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1946, προσέφερε μακροπρόθεσμα δάνεια για κράτη που είχαν επείγουσα ανάγκη ανασυγκρότησης, ενώ το IMF προσέφερε χρηματοδότηση για παθητικά εξωτερικά ισοζύγια, συμβάλλοντας στη σταθεροποίηση των οικονομιών των κρατών
Το σύστημα του Μπρέτον Γουντς, γνωστό και ως Σύστημα του Μπρέτον Γουντς, οδήγησε στην περίοδο της “χρυσής εποχής” της μεταπολεμικής περιόδου, με οικονομική ευημερία και νομισματική σταθερότητα. Η εποχή αυτή διακρίθηκε από την ανάπτυξη του κράτους ευημερίας, ωθώντας την κοινωνία προς μια κατεύθυνση που θεωρούσε το μέλλον υπόσχομενο. Ωστόσο, το σύστημα του Μπρέτον Γουντς καταργήθηκε το 1971, ανοίγοντας το δρόμο για την επικράτηση του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και νέες προκλήσεις για τον παγκόσμιο οικονομικό χώρο.
