Στην τελευταία ημέρα του 1958, η Κούβα ζήτησε την απελευθέρωσή της από τα έγκλημα και τη φθορά που προκάλεσε ο διεφθαρμένος δικτάτορας Φουλχένσιο Μπατίστα. Υπό την έντονη κραυγή του λαού, ο Μπατίστα εγκατέλειψε την Αβάνα, παίρνοντας μαζί του έναν σιδεροδρομικό καροτσάκι γεμάτο κλοπές από τα δημόσια ταμεία – περίπου 300 εκατομμύρια δολάρια. Εν τω μεταξύ, οι “barbudos” (τριχωτοί) υποστηρικτές του Φιντέλ Κάστρο επέκτειναν τον έλεγχό τους προς την Αβάνα και την εξουσία. Ο νεαρός δικηγόρος Φιντέλ Κάστρο ήταν η δύναμη πίσω από την Κουβανική Επανάσταση και ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς ηγέτες του 20ού αιώνα. Τα προσπάθεια του για την ανατροπή του Μπατίστα ξεκίνησαν το 1953 με την αποτυχημένη επίθεση στην πολιτοφυλακή Moncada. Οι 119 επαναστάτες που έλαβαν μέρος στην επίθεση υπέστησαν σοβαρές απώλειες. Ο Φιντέλ καταφέρθηκε σε μία δεύτερη προσπάθεια, αλλά συνελήφθη και καταδικάσθηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση. Παρέμεινε φυλακισμένος για 22 μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων διάβασε τα έργα των Μαρξ, Λένιν, Μάρτι, αλλά και των Σαίξπηρ, Φρόιντ και Ντοστογιέφσκι. Τον Μάιο του 1955, απελευθερώθηκε από τη φυλακή και διέφυγε στο Μεξικό για να προετοιμάσει το νέο κεφάλαιο της αντιπαράθεσης με τον δικτάτορα. Ακόμη, στην ομάδα των 82 ανθρώπων που θα ξεκίνησαν την εποποιία της Κουβανικής Επανάστασης, προστέθηκε και ο αργεντίνος γιατρός Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, που παραμένει σήμα κατατεθέν της αιώνιας επανάστασης. Στις 25 Νοεμβρίου 1956, οι επαναστάτες του Φιντέλ εμφανίζονται με ένα μικρό ξύλινο γιοτ με το όνομα “Granma”, που μόλις χωράει 25 άτομα, και ξεκινάνε τη μεγάλη περιπέτεια. Στις 2 Δεκεμβρίου αποβιβάζονται στις ακτές της Κούβας και υποδέχονται τους στρατεύσιμους του Μπατίστα στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα. Με τα λόγια του Τσε “Ας είμαστε ρεαλιστές! Ας κυνηγήσουμε το ακατόρθωτο!” απεικονίζεται η αποφασιστικότητα των επαναστατών να πραγματοποιήσουν την δύσκολη αποστολή τους. Ο στόχος τους ήταν να κερδίσουν την υποστήριξη των αγροτών και στη συνέχεια των κατοίκων των μεγάλων πόλεων. Όμως, οι επαναστάτες αντιμετωπίζουν αντίξοες συνθήκες. Ο μια χωρικός επιτίθεται, και η ομάδα υποφέρει απώλειες. Μόνο 20 από τους 82 αντάρτες επιζούν. Ο Τσε τραυματίζεται. Παρ’ όλα αυτά, η επίμονη αντίσταση συνεχίζεται. Οι εθελοντές πυκνώνουν τις τάξεις τους. Έως το 1958, οι επαναστάτες του Φιντέλ αποκτούν μικρές νίκες και βελτιώνουν τις θέσεις τους. Οι κυβερνητικές δυνάμεις, παρά το γεγονός ότι προκαλούν ζημιές στους αντάρτες, χάνουν σταδιακά το παιχνίδι. Την άγνοια τους στον πόλεμο του αντάρτη, αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη υποστήριξη του λαού προς τους επαναστάτες. Ο Μπατίστα βλέπει σαφώς ότι η εξουσία του πλησιάζει το τέλος της. Έτσι, στις 31 Δεκεμβρίου 1958, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη χώρα και να βρει καταφύγιο στην Πορτογαλία του δικτάτορα Σαλαζάρ. Την επόμενη, την Πρωτοχρονιά του 1959, ανατέλλει μια νέα ημέρα για την Κούβα. Οι συμπολίτες ξεχειλίζουν στους δρόμους και γιορτάζουν την άλωση του απεχθούς δικτάτορα. Την 8η Ιανουαρίου, οι “barbudos” του Φιντέλ Κάστρο εισέρχονται θριαμβευτικά στην Αβάνα και αναλαμβάνουν τα ηνία. Η Κουβανική Επανάσταση μπορεί να έχει νικήσει, αλλά οι δυσκολίες μόλις αρχίζουν. Ο Φιντέλ Κάστρο, για να εδραιώσει την εξουσία του, στηρίχτηκε στους φτωχούς αγρότες, τους εργάτες των πόλεων, τη νεολαία και τους ιδεολόγους όλων των ηλικιών. Ένα από τα πρώτα μέτρα που πήρε ήταν η εθνικοποίηση των μεγάλων αγροτικών κτημάτων και των αμερικανικών επιχειρήσεων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που για πολλά χρόνια επηρεάζονταν από τα συμφέροντα του νησιού, αντέδρασαν έντονα και προσπάθησαν να υπονομεύσουν το νέο καθεστώς, μέσω της αποτυχημένης “Επιχείρησης των χοίρων” και του κλεισίματος των διπλωματικών σχέσεων με την Κούβα. Την Πρωτομαγιά του 1961, ο Κάστρο, που είχε αναλάβει την θέση του πρωθυπουργού, ανακοίνωσε ότι η Κούβα είναι πλέον ένα σοσιαλιστικό κράτος, με το Κομμουνιστικό Κόμμα να είναι η μοναδική νόμιμη πολιτική δύναμη. Κάτι που απογοήτευσε πολλούς ρομαντικούς που πίστευαν σε ένα διαφορετικό μέλλον για τη χώρα. Έτσι, η Κούβα έγινε το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος, σοβιετικού τύπου, στην αμερικανική ήπειρο, γεγονός που αναπαρήγαγε τις αντιδράσεις των Αμερικανών.
