Η Νόσος Πάρκινσον είναι μια εκφυλιστική νευρολογική νόσος που επηρεάζει το νευρικό σύστημα και συχνά προκαλεί διάφορες διαταραχές στο βάδισμα. Πρόσφατα, μια συστηματική ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο Npj Parkinson’s Disease αποκάλυψε παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση του “παγώματος” στη νόσο. Αυτή η διαταραχή της βάδισης καθορίζεται από ένα επεισοδιακό αίσθημα ότι τα πόδια είναι κολλημένα στο έδαφος, προκαλώντας αυξημένο κίνδυνο πτώσης.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Εταιρεία Νόσου Πάρκινσον και Κινητικών Διαταραχών, το πάγωμα συμβαίνει λόγω απώλειας ελέγχου σε κρίσιμες περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τις κινήσεις. Συνήθως εμφανίζεται όταν κάποιος ετοιμάζεται να κάνει το πρώτο βήμα για να περπατήσει ή να στρίψει είτε κατά τη βάδιση είτε όταν περνά πόρτες ή ανεβαίνει σε σκάλες. Η διαταραχή αυτή μπορεί να συνδέεται με τη φαρμακευτική αγωγή για τα κινητικά συμπτώματα που συνοδεύουν τη νόσο Πάρκινσον. Η αξιολόγηση της βάδισης και του παγώματος πραγματοποιείται μέσω ιστορικού, λεπτομερούς νευρολογικής εξέτασης και αξιολόγησης από φυσικοθεραπευτή.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπεία για τη διαταραχή αυτή και οι οδηγίες περιορίζονται συνήθως στη διατήρηση σταθερού ρυθμού βημάτων. Επομένως, η πρόληψη μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο και να έχει σημαντικές επιπτώσεις μέσω της αναγνώρισης πιθανών παραγόντων κινδύνου που μπορούν να τροποποιηθούν. Σύμφωνα με τις νέες ευρήματα της μελέτης, παράγοντες όπως η προχωρημένη ηλικία κατά την έναρξη της νόσου, το άγχος, η κατάθλιψη, η μειωμένη γνωστική ικανότητα, τα σοβαρά κινητικά συμπτώματα και η λήψη αναστολέων της κατεχολ-Ο-μεθυλ τρανσφεράσης (COMT) ή λεβοντόπας (L Dopa) αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο παγώματος. Επιπρόσθετα, ο κίνδυνος του παγώματος σχετίζεται με τη διάρκεια και τη σοβαρότητα της νόσου.
Μια νέα μελέτη που είναι σε εξέλιξη και έχει επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής καθηγητή νευρολογίας, κ. Μάριο Πολίτη, από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ, επιδιώκει να διερευνήσει τον ρόλο της φλεγμονής στον εγκέφαλο των ατόμων με νόσο Πάρκινσον, με στόχο να εντοπίσει νέες θεραπείες. Η φλεγμονή του εγκεφάλου συνδέεται με την ενεργοποίηση των κυττάρων της γλίας, μια διαδικασία που όταν γίνεται υπερβολική, μπορεί να βλάψει τα νευρικά κύτταρα και να προκαλέσει τον θάνατό τους. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ανεύρεση των αιτιών που οδηγούν στη φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες που μπορούν να μειώσουν τη βλάβη στον εγκέφαλο.
Ο κ. Πολίτης δήλωσε: «Η νόσος του Πάρκινσον έχει καταστροφικές συνέπειες για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους. Είναι επείγον να κατανοήσουμε την αιτία της νόσου, ώστε να αναπτύξουμε νέες θεραπείες και να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής τους. Το ερευνητικό μας πρόγραμμα έχει ως στόχο να κατανοήσει περισσότερα για τα πιθανά αίτια της νόσου και να αξιολογήσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου που μπορεί να καταπολεμήσει τη φλεγμονή στον εγκέφαλο. Αν τα αποτελέσματα μας είναι θετικά, θα μάθουμε πολλά περισσότερα για τα μηχανισμούς που προκαλούν τη νόσο και αυτό θα μας βοηθήσει να σχεδιάσουμε καλύτερες θεραπείες για τους ασθενείς».
