Χρωματιστά μοτίβα και ξεχασμένα κομμάτια υφάσματος με κόμπους και κεντήματα σε ζεστές αποχρώσεις κατοικούν τα έργα του Νίκου Ιωσήφ, ένα αγαπημένο παιδί της Θεσσαλονίκης. Ο Ιωσήφ, ένας εικαστικός με μακρά πορεία και πολύ ταλέντο, εκθέτει αυτήν την περίοδο στην γκαλερί Ρω, αφήνοντας το κοινό του θαυμασμένο και εντυπωσιασμένο.
Ο Νίκος Ιωσήφ μιλά για την Προίκα στη γκαλερί Ρω. Η Προίκα, μια συλλογή έργων που περιγράφει τα βιώματα και τις μνήμες του καλλιτέχνη, είναι γεμάτη με παραδοσιακά στοιχεία, κεντήματα, αφρικανικές επιρροές, κολάζ και παγωτά. Η Προίκα αναδεικνύει μια κατάσταση μελαγχολίας και έκπληξης, δημιουργώντας έναν διάλογο με τον θεατή που αναζητά απαντήσεις.
Γιατί η Προίκα; Ο τίτλος αυτός κρύβει μια βαθιά σημασία και οδηγεί τον θεατή σε αναζητήσεις και ερμηνείες του έργου. Η Προίκα είναι αυτό που μας αφήνουν οι άνθρωποι όταν τους αποχωριζόμαστε, αλλά είναι επίσης και οι αναμνήσεις που μας συντροφεύουν όλη τη ζωή μας. Τα έργα του Ιωσήφ αντανακλούν αυτές τις αναμνήσεις, με τον καλλιτέχνη να χρησιμοποιεί το ύφασμα, τις υφές και τους όγκους για να δημιουργήσει έναν διάλογο μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος.
Ο Νίκος Ιωσήφ βρίσκει στο ύφασμα τον ιδανικό καμβά για να εκφράσει τις ιδέες του. Το ύφασμα γίνεται ένα δυνατό εργαλείο που αντικατοπτρίζει τις ζωντανές εικόνες και τα συναισθήματά του. Κάθε μικροσκοπικό κομμάτι υφάσματος μπορεί να είναι ισότιμο μιας πινελιάς στον καμβά, με δύναμη και ζωντάνια.
Επιστρέφοντας στην παιδική του γειτονιά, ο Νίκος Ιωσήφ αντιλαμβάνεται την αλλαγή που έχει συμβεί. Το παλιό και αφιλόξενο περιβάλλον έχει μεταμορφωθεί σε έναν δυναμικό χώρο που προάγει τη δημιουργία και τον πολιτισμό. Η γειτονιά που κατοικούσε καταστρώνει ένα νέο σχέδιο για την προώθηση της τέχνης και της καλλιτεχνικής κοινότητας. Με τη συμμετοχή του Ιωσήφ και άλλων δημιουργικών ομάδων, ο χώρος αναζωογονείται και προσφέρει μια εναλλακτική αστική διαβίωση.
Ο Νίκος Ιωσήφ έχει ένα ξεχωριστό βλέμμα για τη Θεσσαλονίκη και την επικαιρότητά της. Κατά τη διάρκεια των χρόνων που γνωριστήκαμε στο “Ψιλικόλοτζι”, ζήσαμε μια πιο χαρούμενη και ενεργητική Θεσσαλονίκη. Δεν νοσταλγώ το παρελθόν, αλλά σκέφτομαι πόσο θα ήταν ωραίο αν μπορούσαμε να ξαναζήσουμε αυτές τις εποχές. Τι χρειάζεται λοιπόν για να επανέλθουν οι ωραίες μέρες στη Θεσσαλονίκη; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε τουρίστες στην ίδια μας την πόλη. Πρέπει να έχουμε ενσυναίσθηση και να αντιληφθούμε την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά που διαθέτουμε. Επιπλέον, πιστεύω ότι χρειαζόμαστε πολιτικούς ηγέτες που θα προωθήσουν την τέχνη και τον πολιτισμό και θα επαναφέρουν τη Θεσσαλονίκη στον χάρτη.
Επίσης, ο Νίκος Ιωσήφ έχει καταθέσει το portfolio του για να συμμετάσχει στην Contemporary Textile Biennale 2024 που θα πραγματοποιηθεί στην Πορτογαλία. Αυτή η διοργάνωση επικεντρώνεται στην επιστροφή του ανθρώπου στη φυσική παρουσία και την επικοινωνία, αντικαθιστώντας τους ηλεκτρονικούς εγκλωβισμούς και τις ψηφιακές απομονώσεις.
Ο Νίκος Ιωσήφ και η Προίκα του αφήνουν το κοινό με το στόμα ανοιχτό. Ο καλλιτέχνης με την καλλιέργεια του ύφασματος δημιουργεί έργα με βάθος και ένταση. Η τέχνη του αντανακλά το παρελθόν και το παρόν, αναδεικνύοντας τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του καλλιτέχνη. Η Προίκα μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο γεμάτο χρώματα και συναισθήματα, αφήνοντας μας να ανακαλύψουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Ιωσήφ.
Τα έργα του Νίκου Ιωσήφ θα παραμείνουν στη γκαλερί Ρω μέχρι τις 19 Απριλίου, δίνοντας στο κοινό την ευκαιρία να απολαύσει αυτήν την εξαιρετική έκθεση.
