Οι Γενναίοι Μανιάτες ξεπερνούν για ακόμη μια φορά τους Αιγύπτιους του Ιμπραήμ στον τόπο Πολύαραβος στον Ταΰγετο και καταφέρνουν να αποτρέψουν την κατάληψη της Μάνης από τον αιγύπτιο στρατηλάτη. Η μάχη που ξεκίνησε στις 28 Αυγούστου 1826, διήρκεσε ολόκληρη την ημέρα. Μετά την αποτυχία του να καταλάβει από τα δυτικά τη Μάνη τον Ιούνιο του 1826, στη Βέργα και το Διρό, ο Ιμπραήμ δοκίμασε για άλλη μια φορά να εισβάλλει από τα ανατολικά, δύο μήνες αργότερα. Με 4.000 ανδρες προχώρησε προς την ανατολική πλευρά του Ταΰγετου, παρατηρώντας συνεχείς παρενοχλήσεις από τους Έλληνες, που προξένησαν φθορές στον στρατό χρησιμοποιώντας την τακτική του κλεφτοπολέμου. Η μεγάλη αναμέτρηση έλαβε χώρα στην περιοχή Πολύαραβος (75 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σπάρτης και 26 χιλιόμετρα βόρεια του Γυθείου), που βρίσκεται σε υψόμετρο 840 μέτρων στο όρος Ζίζαλι του Ταΰγετου. Εκεί ήταν οχυρωμένοι 2.000 Μανιάτες με αρχηγούς τους Παναγιώτη, Γεώργιο και Νικόλαο Γιατράκο, τον Ηλία Κατσάκο, τον Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη και τον Ηλία Τσαλαφατίνο. Ο Ιμπραήμ εξαπέλυσε συνεχείς επιθέσεις κατά των Ελλήνων, όμως αυτοί όχι μόνο απέκρουσαν με επιτυχία τις επιθέσεις, αλλά και πήγαν σε αντεπίθεση κατά τη διάρκεια της ημέρας, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στον εχθρό, ο οποίος άφησε πίσω του 200 νεκρούς. Οι Μανιάτες είχαν μόνο 9 νεκρούς και τους ίδιους τραυματίες, σύμφωνα με τον ιστορικό Σπυρίδωνα Τρικούπη. Η τρίτη ήττα του Ιμπραήμ από τους Μανιάτες σε διάστημα δύο μηνών τον ανάγκασε να παραδεχθεί την ανίκανότητά του να κατακτήσει τη Μάνη και έτσι επέλεξε να επιστρέψει πίσω στην Τριπολιτσά, όπου φθάσε στις αρχές του Σεπτεμβρίου. Οι Μανιάτες με την γενναία αντίστασή τους διατήρησαν ελεύθερη την πατρίδα τους και με το παράδειγμά τους ενίσχυσαν το ηθικό των υπόλοιπων Ελλήνων.
Σχετικά
Κατά την περίοδο της Επανάστασης, ο Πολύαραβος αρχικά ονομαζόταν Πολύτσαραβος (που σημαίνει τόπος με πολλές αφάνειες, ρεϊκια). Το όνομα Πολύαραβος επικράτησε παρετυμολογικά, μετά την ολοκληρωτική ήττα των “Αράβων” του Ιμπραήμ.
