Συχνά χρησιμοποιούμε μια φράση που αντί να ενθαρρύνει τα παιδιά μας να ανοίξουν τον διάλογο με εμάς, τα αποτρέπει και τα αποξενώνει: “Θέλω να συζητήσουμε”. Ακόμη και αν το παιδί μας βιώνει δύσκολες στιγμές στην εφηβεία του ή έκανε κάποιο λάθος που θέλουμε να συζητήσουμε, όταν του πούμε αυτή τη φράση, το κλειδώνουμε.
Σύμφωνα με τη σύμβουλο γονέων, Aly Pain, αυτή η φράση δημιουργεί στα παιδιά την εντύπωση ότι ξεκινάμε ένα κήρυγμα και πρόκειται να τους δώσουμε συμβουλές ζωής, ενώ αυτοί αναγκάζονται να μας ακούσουν παθητικά. Αντί να χρησιμοποιούμε αυτή τη φράση, ο καλύτερος τρόπος να προσεγγίσουμε το θέμα είναι να είμαστε ανοιχτοί και υποστηρικτικοί.
Αντί να πούμε “Θέλω να συζητήσουμε”, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια πιο αποκλειστική προσέγγιση. Μπορούμε να τους πούμε ότι παρατηρήσαμε κάτι ή ότι είμαστε εδώ για να συζητήσουμε αν το επιθυμούν. Έτσι, καταλαβαίνουν ότι είμαστε έτοιμοι να τους ακούσουμε και να τα αφήσουμε να επεξεργαστούν αυτό που τους απασχολεί.
