Ο Ιούλιος Καίσαρας, ένα από τους μεγαλύτερους ηγέτες της αρχαιότητας, αποτελεί ένα πρότυπο ηγεσίας που ακόμα και σήμερα είναι επίκαιρο. Μέσα από την ανάλυση της ιστορικής πρωτοκαθεδρίας της βίας και του εξαναγκασμού, το παράδειγμά του μας δείχνει τον δρόμο για μια πιο ανθρώπινη, συναισθηματική και αποτελεσματική ηγεσία.
Ο Καίσαρας αντιλαμβανόταν ότι η πραγματική ισχύς του ηγέτη δεν προέρχεται από την εξαναγκαστική χρήση βίας, αλλά από την ικανότητα να επικοινωνεί με τους άλλους και να τους παρακινεί να δράσουν με τον τρόπο που επιθυμεί. Η πραγματική ισχύς είναι όταν η ομάδα γίνεται προέκταση της βούλησης του ηγέτη. Πιστεύοντας σε αυτή την αρχή, κατάφερε να αναδειχθεί ως ένας από τους πιο κορυφαίους ηγέτες και να επηρεάσει την ιστορία.
Ο Καίσαρας ήταν πρωτοπόρος ηγέτης για την εποχή του. Κατείχε μία σειρά από μοναδικές ικανότητες που τον ξεχώριζαν από τους συμπολεμιστές του. Ήταν προσαρμοστικός, επικοινωνούσε αποτελεσματικά και ήξερε να εκμεταλλεύεται το χιούμορ του για να δημιουργεί αμοιβαία ωφέλιμες σχέσεις. Δεν αδιαφορούσε για τους γύρω του, αλλά κατάφερνε να συνδυάζει τους δικούς του στόχους με τις επιδιώξεις των άλλων για να δημιουργεί αμοιβαία ωφέλιμες σχέσεις. Με ένα μοναδικό τρόπο, κατάφερε να γίνει πρόδρομος της σύγχρονης τέχνης της ηγεσίας.
Ο Καίσαρας αποτελεί ένα παράδειγμα ότι η απειλή βίας δεν είναι ο βέλτιστος τρόπος για να επιτυγχάνει κανείς τους στόχους του. Μπορεί η χρήση βίας να είναι επιτυχημένη στο να επηρεάζει τις αποφάσεις των άλλων, αλλά δεν μπορεί να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα. Αντίθετα, μεταξύ της υποχρεωτικής επιβολής και της αυτοπειθαρχίας, το πιο αποτελεσματικό εργαλείο του ηγέτη είναι η ικανότητά του να επικοινωνεί και να εμπνέει τους άλλους να δράσουν οικειοθελώς.
Ο Καίσαρας προσφέρει πολλά μαθήματα για το πώς να ηγηθεί κανείς έναν οργανισμό, μια ομάδα ή πώς να εισαγάγει αλλαγές στο μάνατζμεντ. Ο δρόμος που ακολούθησε και οι επιδόσεις του είναι εντυπωσιακές. Κατάφερε να επηρεάσει την ιστορία χρησιμοποιώντας την ισχύ και όχι την βία.
Έτσι, πρέπει να αναθεωρήσουμε την εικόνα μας για τον Καίσαρα. Αντί να τον αντιλαμβανόμαστε ως έναν ηγέτη με σίδερη πυγμή και αυταρχικές τάσεις, πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως ένα προοδευτικό πρωτοπόρο που κατάλαβε τη σημασία της ικανότητας επικοινωνίας και εμπνέει τους άλλους να αναπτύξουν την αυτοπειθαρχία τους. Ο Καίσαρας είναι ένα παράδειγμα μιας προοδευτικής και φωτισμένης ηγεσίας που διδάσκει τον δρόμο προς έναν καλύτερο και ανθρώπινο τρόπο διοίκησης.
