Οι παράλιοι υγρότοποι αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης μέχρι το 2100 λόγω της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με μια πρόσφατη επιστημονική μελέτη. Το ένα τρίτο των υγρότοπων στη μεσογειακή λεκάνη κινδυνεύει να καταστραφεί από την άνοδο της θάλασσας, με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμα οικοσυστήματα για τα παράκτια πτηνά.
Σύμφωνα με το νέο αυτό έρευνα, περισσότεροι από 300 παράλιοι υγρότοποι αναμένεται να εξαφανιστούν μέχρι το 2100 λόγω της αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Ακόμα και στα πιο αισιόδοξα σενάρια για την κλιματική εξέλιξη, με μια άνοδο της θερμοκρασίας κατά 1,8 βαθμούς Κελσίου, ο αριθμός αυτός ανέρχεται σε 320. Ωστόσο, σε πιο απαισιόδοξα σενάρια με άνοδο της θερμοκρασίας κατά 4,4 βαθμούς Κελσίου, οι πληγείσες περιοχές μπορεί να φθάσουν τις 495.
Αυτό το σημαντικό ποσοστό των υγρότοπων απειλείται άμεσα από την αύξηση της θερμοκρασίας και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, που αποτελεί αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής. Αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα που συνδέονται με αυτούς τους υγρότοπους, ειδικά για τα υδρόβια πτηνά που εξαρτώνται από αυτούς για την επιβίωσή τους.
Οι χώροι αυτοί αποτελούν περιοχές μεγάλης ποικιλίας ειδών και πολύτιμα οικοσυστήματα που πολλά πτηνά εξαρτώνται για τη διαμονή και την αναπαραγωγή τους. Συγκεκριμένα, σχεδόν το 60% των περιοχών με διεθνή σημασία για τα υδρόβια πτηνά κινδυνεύει από την άνοδο της θάλασσας. Αυτό σημαίνει ότι πολλά είδη πτηνών, όπως τα ροζ φλαμίγκο, η αβοκέτα και ο καπακλής, μπορεί να αντιμετωπίσουν αρνητικές συνέπειες στη μελλοντική τους ύπαρξη. Καθώς αυτά τα πουλιά δεν μπορούν να αποκτήσουν εναλλακτικό οικοσύστημα, η εξαφάνιση των υγρότοπων θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τα είδη αυτά και τα οικοσυστήματα που τα υποστηρίζουν.
Ωστόσο, οι συντάκτες της μελέτης προειδοποιούν ότι οι αριθμοί αυτοί είναι υποεκτιμημένοι καθώς δεν έχουν ληφθεί υπόψη πολλοί παράγοντες, όπως η διάβρωση των παραλίων και η υπερβολική τουριστική κίνηση. Επομένως, είναι απαραίτητο να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας και προσαρμογής για τη διατήρηση των υγρότοπων. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν την κατασκευή φραγμάτων και την υιοθέτηση λύσεων βασισμένων στη φύση, όπως η στερέωση θινών με βλάστηση. Επίσης, η επέκταση των προστατευόμενων περιοχών μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική πρακτική για την προστασία αυτών των ευαίσθητων οικοσυστημάτων από την παραβιάση και εκμετάλλευση τους. Είναι καθήκον μας να δράσουμε τώρα για να προστατεύσουμε αυτούς τους πολύτιμους πόρους και να διασφαλίσουμε ένα βιώσιμο μέλλον για τα παράκτια πτηνά και τα οικοσυστήματα τους.
