Η ζωή μας μπορεί να είναι συχνά πλήρης από παράδοξα. Ακόμα και σε αυτά τα ανησυχητικά και δύσκολα στιγμιότυπα, μπορεί να συναντήσουμε την ομορφιά. Το ROBA δεν είναι απλά μια παράσταση, είναι μια πρόκληση που μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε αυτή την υπέροχη αντίθεση.
Πίσω από το ROBA, κρύβεται ένας μακρύς δρόμος μάθησης και αγωνίας με τη φροντίδα ενός αγαπημένου μέλους της οικογένειάς μας που αντιμετώπιζε την Πάρκινσον και την Άνοια. Καθώς αντιμετωπίζαμε αυτή την πρόκληση, ανακαλύψαμε έναν κόσμο που εμπνεύστηκε από αυτή την εμπειρία.
Η δημιουργία του ROBA ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια, με δύο σαφείς στόχους. Πρώτον, ήθελαν να αναπτύξουν μια γλώσσα θεάτρου που να συνδυάζει τις εμπειρίες τους στο χορό και το σωματικό θέατρο. Δεύτερον, ήθελαν να ανταποκριθούν δημιουργικά και προσωπικά στη φροντίδα ενός ανθρώπου που αγαπούσαν, που έκανε αντιμέτωπη την αρρώστια του.
Όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο καταρρέει, εμείς συχνά καταρρεύουμε μαζί του. Η μη ικανότητά του να κατανοήσει το που βρίσκεται και ποιοι είμαστε μας ανησυχεί. Η ανίκανότητά του να εκφραστεί σωματικά, λεκτικά ή διανοητικά μας μπερδεύει. Και η απρόβλεπτη ασθένεια του σώματος τον τρομάζει, καθώς πάλευε να εκτελέσει και τις απλούστερες βασικές λειτουργίες. Μελετήσαμε τις κινήσεις και τις εικόνες που προέκυπταν από την δική μας ερευνακή εργασία, και ανακαλύψαμε ένα κόσμο γεμάτο μυστήρια.
Το ROBA μας ταξιδεύει μέσα από σκοτεινούς, μυστηριώδεις, αλλά και αστείους δρόμους του ασθενούς μυαλού, και μας προσκαλεί σε βαθύτερες συζητήσεις για την ασθένεια και την υγεία, το τραγικό και το κωμικό. Μπορεί κάτι ανησυχητικό να είναι και όμορφο; Μπορούμε να δούμε τις απρόβλεπτες, ανίατες παθήσεις μέσα από έναν φακό ομορφιάς; Αναρωτιόμαστε αν μπορούμε να προχωρήσουμε πέρα από το να αποκαλούμε αυτές τις ασθένειες μόνο “τραγικές”. Και αναζητούμε τον τρόπο που αυτή η τραγωδία μπορεί να είναι χρήσιμη.
Μέσα από την παράστασή μας, πιστεύουμε ότι αναδεικνύουμε τα μυστήρια της ασθένειας και του θανάτου, με έναν προκλητικό και παιχνιδιάρικο τρόπο. Αυτή η παράσταση είναι ένα όχημα που μας οδηγεί σε έναν κόσμο γεμάτο ομορφιά και ανησυχία. Εκτελούμε χορούς, τραγουδάμε, χρησιμοποιούμε φως και ήχο, παίρνουμε μέρος σε διαδραστικές σκηνές. Είναι ένα είδος δημιουργικής γλώσσας που συναντά το κοινό με χιούμορ και ελπίδα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της δημιουργικής πορείας, ανακαλύψαμε ότι ο χορός, η μουσική και τα παιχνίδια είναι απίστευτα ωφέλιμα για να μειώσουμε το άγχος και να απολαύσουμε τις πιο δύσκολες στιγμές. Όταν φροντίζουμε ένα αγαπημένο πρόσωπο που αντιμετωπίζει ασθένεια, οι δημιουργικές δραστηριότητες μπορούν να μας βοηθήσουν όχι μόνο να τον φροντίζουμε αλλά και να ανακαλύψουμε και τον εαυτό μας.
Δυστυχώς, η κοινωνία ακόμα δεν έχει μάθει να εκτιμά τη φροντίδα και να σεβαστεί πλήρως τους φροντιστές. Πιστεύουμε ότι η δημιουργικότητα είναι ο πυρήνας της διαδικασίας της Φροντίδας. Αυτές οι συνθήκες μας διδάσκουν πολλά για τις ικανότητές μας και τη θαυματουργή λειτουργία των “μικρών πραγμάτων”.
Είμαστε ευγνώμονες για τη χρηματοδότηση από το Arts Council της Αγγλίας, για τη συνεργασία με το Clod Ensemble, τον David Glass και την εξαιρετική ομάδα συνεργατών μας. Χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους και την υποστήριξή τους, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε αυτό το όνειρο.
Τα τελευταία χρόνια αποδείχθηκαν ένας δύσκολος, αλλά και ένας εκπληκτικός χρόνος για εμάς. Ακόμα δεν γνωρίζουμε πραγματικά τί έχουμε στα χέρια μας, αλλά ξέρουμε ότι το ROBA είναι κάτι προσωπικό και ταυτόχρονα καλλιτεχνικό. Είμαστε περήφανοι που μπορούμε να μοιραστούμε αυτήν την ιστορία με το κοινό μας.
