Όταν πήγα να σπουδάσω στη Νομική Αθηνών, αφήνοντας πίσω την Κρήτη, η μητέρα μου –τώρα σεφ σε μοναστήρι- ξεκίνησε να με πλημμυρίζει συνεχώς με πακέτα γεμάτα φαγητά. Και όχι μόνο αυτό, πάνω από το διαμέρισμα μου στο ισόγειο, υπήρχε μια κουζίνα. Έτσι, αν ποτέ έλειπε το φαγητό, δεν έπρεπε παρά να πάρω το ασανσέρ. Ακόμα, δεν χρειάστηκε ποτέ να χρησιμοποιήσω τη μαγειρική για να κατακτήσω τις περιστασιακές μου φίλες. Ήμασταν νέοι τότε, τρέφονταν ο ένας από την παρουσία του άλλου. Τώρα, στα τελευταία χρόνια της ζωής μου, πάντα υπήρχαν οι αστέρες του Μισελέν σε αστείο ποσοστό –αστειεύομαι, δεν τους έκανα ποτέ δικούς μου! Έτσι, εξεπλάγην με τον εαυτό μου – που εδώ και καιρό έπαψε να εξεπλήσσεται– όταν άρχισα να διαβάζω το μυθιστόρημα “Κουζινικές μαγικές συνταγές” της Μεξικάνας συγγραφέα Laura Esquivel. Πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν είναι ακριβώς μαγειρική, αλλά η ιστορία προχωρά μέσα από μεξικάνικες συνταγές. Το μυθιστόρημα αναπτύσσεται σε δώδεκα μήνες, κατά τους οποίους μαθαίνουμε από μία συνταγή, κάποιες φορές σπάνια και άλλες φορές λιγότερο εκκεντρική. Υπάρχει η συνταγή για κουνέλι με ροδοπέταλα για τους φίλους του κυνηγιού. Για τους λιγότερο τολμηρούς, υπάρχει η συνταγή για λουκάνικα βορείων συνόρων. Για τους λάτρεις της σούπας – όπως εμένα– δίνεται η συνταγή για σούπα από βοδινή ουρά. Για τις κρύες χειμερινές νύχτες, υπάρχουν οι τηγανίτες με καϊμάκι γάλακτος. Φυσικά, δεν θα έλειπε και η συνταγή για ζεστή σοκολάτα και κουλούρες των Τριών Μάγων. Αν και ακούγεται σαν κάποια μεξικάνικη ξολοθρευτική ταινία, δεν είναι. Είναι μια ιστορία αγάπης. Η ηρωίδα, η τελευταία κόρη μιας αριστοκρατικής οικογένειας, πληροφορείται από την καταπιεστική μητέρα της (μια γυναίκα που θυμίζει τις κακές μαγισσούλες από τα παραμύθια) ότι πρέπει να ξεχάσει τους έρωτες και τις σχέσεις γάμου, καθώς έχει την υποχρέωση να προβληματιστεί για το γήρας της μητέρας της. Αυτό είναι το παραδοσιακό καθήκον της τελευταίας κόρης. (Εδώ πρέπει να ομολογήσω πόσο τυχερός είμαι που γεννήθηκα πρωτότοκος, παρόλο που, δυστυχώς, έχουν χαθεί τα προνόμια των πρωτότοκων αγοριών). Η ηρωίδα, χωρίς άλλα ενδιαφέροντα, παραμένει στην οικία όπου μαθαίνει μαγειρική και γίνεται η εξαίρετη σεφ της οικογένειας. Είναι η μάγισσα των κατσαρόλων, ο μάγος των μπαχαρικών, ο αλχημιστής των γευστικών απολαύσεων. Ωστόσο, έρχεται η στιγμή που ερωτεύεται. Η μητέρα της, αυτή η θλιβερή γυναίκα, της απαγορεύει κάθε σκέψη για γάμο και εγκατάλειψη των πατρογονικών εθίμων που την κρατούν αιχμάλωτη στην κουζίνα. Για να μπορεί να την έχει κοντά του, για να μην την χάσει από τα μάτια του, ο αγαπημένος προτιμάει να παντρευτεί την αδελφή της. Αυτή η ερωτική ιστορία είναι γραμμένη με τέτοιον τρόπο που δεν μπορούσα να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου μέχρι να το τελειώσω (εντάξει, άλλης φορές πήγαινα πάνω από τις συνταγές). Ένα βιβλίο που είναι απολαυστικό και εξαιρετικά χορταστικό!
