Είναι λίγο μετά τις έξι το πρωί και βρισκόμαστε στους δρόμους του Λεωνιδίου, προσπαθώντας να προλάβουμε την ανατολή του ήλιου και να απολαύσουμε τους μαγευτικούς χρωματισμούς που αποτυπώνονται πάνω στο επιβλητικό βράχο που κυριαρχεί πάνω από το χωριό. Αν και την εποχή αυτή το Λεωνίδιο ζει από την παρουσία επισκεπτών που ταξιδεύουν εδώ από όλον τον κόσμο για να απολαύσουν τη μοναδική εμπειρία της αναρρίχησης, το πρωί κυριαρχεί ηρεμία. Καθώς περπατάμε, διαπερνάμε το άρωμα του φρέσκου ψωμιού που εξαπλώνεται σε όλη τη γειτονιά. Αυτή τη στιγμή περνάμε από τον φούρνο του Ανδρέα.
Η αίσθηση της μυρωδιάς του φρέσκου ψωμιού
Η αίσθηση της μυρωδιάς του φρέσκου ψωμιού αγκαλιάζει κάθε γωνιά του Λεωνιδίου. Σε αυτή τη στιγμή, πετυχαίνουμε τον Ανδρέα να βγάζει τα πρώτα ψωμιά από τον φούρνο. “Αυτή είναι η πρώτη παρτίδα. Πολλά από αυτά είναι παραγγελίες για τα πρωινά των ξενοδοχείων και για τα σπίτια των ανθρώπων που θέλουν να ξεκινήσουν νωρίς”, μας λέει ο Ανδρέας. Ο βοηθός του στον φούρνο θα πάρει τις παραγγελίες και θα τις μεταφέρει στους προορισμούς τους. Μια μεγάλη πλατφόρμα, διακοσμημένη με μωσαϊκό, βρίσκεται ακριβώς μπροστά από τον φούρνο. Εκεί ο Ανδρέας τοποθετεί ένα-ένα τα ψωμιά στις λαμαρίνες, χωρίς να ενοχλεί τη θερμοκρασία. “Τα χέρια μου έχουν δημιουργήσει ένα επιπλέον στρώμα προστασίας”, μου λέει με χαμόγελο, εξηγώντας το πώς μπορεί να αντέξει αυτές τις συνθήκες με τόση άνεση.
Από παιδί στον φούρνο
Ο Ανδρέας είναι ένας χαρούμενος άνθρωπος, φιλικός και πρόθυμος να μοιραστεί την αγάπη του για το ψωμί και τις τεχνικές του. “Ασχολούμαι με το ψωμί από παιδί. Από όσο θυμάμαι, το κάνω. Τώρα είμαι περίπου 55 ετών και δεν μπορώ να φανταστώ την ημέρα μου χωρίς να επισκεφτώ τον φούρνο”, μας λέει με παθιασμένη φωνή.
Ένας από τους παλαιότερους φούρνους στην Ελλάδα
Ο φούρνος του Ανδρέα είναι ένας από τους παλαιότερους στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες για την ακριβή χρονολογία έναρξης της λειτουργίας του, αλλά σύμφωνα με τα αρχεία, ήταν ήδη σε λειτουργία από το 1890. Με περισσότερα από 130 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, αυτή η φούρναρης αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς και συνεχίζει με αμείωτη ενέργεια να παράγει νόστιμο ψωμί με υψηλά ποιοτικά πρότυπα. Ο Ανδρέας είναι ο σημερινός ιδιοκτήτης και καθημερινά ξυπνά στις τρεις το πρωί. Ανάβει τον φούρνο και αρχίζει τη διαδικασία του ζυμώματος. “Μία παρτίδα ψωμί αντιστοιχεί περίπου σε 100 κιλά. Συνεχίζω να γυρίζω τις λαμαρίνες κατά τη διάρκεια του ψησίματος για να ψηθεί ομοιόμορφα. Το λευκό ψωμί φτιάχνεται με μαλακό αλεύρι, ενώ το χωριάτικο περιέχει ολικής αλέσματος”, μας εξηγεί ο Ανδρέας. Επίσης, παράγει παξιμάδια για τον καφέ και διάφορα είδη κουλουριών. Καθώς μιλάμε και περνά η ώρα, οι πρώτοι πελάτες αρχίζουν να έρχονται. Ο Ανδρέας τους χαιρετά και ετοιμάζει το ψωμί τους. Δεν τους ρωτάει τι θέλουν, ούτε εκείνοι του λένε. “Είναι καθημερινοί πελάτες. Ακολουθούμε όλοι την ίδια ρουτίνα”, λέει. Αυτή η αλληλεπίδραση είναι μια μοναδική εμπειρία και αποτελεί τον λόγο που η καθημερινή μας ζωή γίνεται ξεχωριστή.
Το ψωμί που μένει στη μνήμη
Καθώς αποχωρούμε από τον φούρνο του Ανδρέα, κρατάμε μέσα μας τη γλυκιά μνήμη της μυρωδιάς του φρέσκου ψωμιού. Σκεφτόμαστε την πλατφόρμα με το μωσαϊκό, όπου ο Ανδρέας τοποθετεί τα ψωμιά για να κρυώσουν. Θυμόμαστε τους παππούδες και τις γιαγιάδες που έρχονταν διαδοχικά για να αγοράσουν το ψωμί της ημέρας. Αυτή η παράδοση που συνεχίζεται από γενιά σε γενιά μας κάνει να αισθανόμαστε ξεχωριστούς.
