Πόσο συχνά ξανασκεφτόμαστε και “ξαναπαίζουμε” στο μυαλό μας σκηνές και συζητήσεις από το παρελθόν; Μήπως βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου συνεχώς αναρωτιόμαστε αν θα μπορούσε να υπήρχε μια διαφορετική έκβαση; Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι μένουμε “κολλημένοι” σε μια συγκεκριμένη στιγμή του παρελθόντος, κατηγορούμε τον εαυτό μας και αφήνουμε την ενοχή να μας κυριεύει, μετανιώνοντας για πράγματα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, αφού ήδη έχουν συμβεί.
Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό το αναμάσημα του παρελθόντος είναι πιο επιζήμιο από όσο μπορούμε να φανταστούμε. Μας εμποδίζει να προχωρήσουμε και μας εκθέτει σε ένα φαύλο κύκλο σφαιρικών σκέψεων. Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε το παρελθόν και αναμασάμε τις ίδιες ιστορίες, τόσο πιο βαθιά βυθιζόμαστε στο άγχος, την ανασφάλεια, την ανικανότητα και τη ματαίωση.
Γιατί κάνουμε αυτό το πράγμα; Πολλές φορές το κάνουμε επειδή αναζητούμε την τελειότητα και επιδιώκουμε να έχουμε έλεγχο σε όλους τους τομείς της ζωής μας, είτε πρόκειται για την καριέρα μας, είτε για την προσωπική μας ζωή. Ακόμα και η παραμικρή παρέκκλιση από αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε μας προκαλεί στεναχώρια, άγχος και απογοήτευση.
Πώς μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την εμμονή με το παρελθόν και να προχωρήσουμε προς μια πιο παραγωγική μέθοδο στον στοχασμό των παρελθοντικών γεγονότων που μας απασχολούν; Ορισμένα βήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε περιλαμβάνουν:
1. Αποσπούμε την προσοχή μας από το παρελθόν με να ασχοληθούμε με κάτι άλλο, είτε πρακτικά βγαίνοντας μια βόλτα, είτε σκεπτόμενοι για κάτι διαφορετικό, είτε ακόμα και μιλώντας με έναν φίλο για κάποιο άλλο θέμα.
2. Ονομάζουμε το πρόβλημα και προσπαθούμε να βρούμε μια συγκεκριμένη λύση. Μπορούμε να γράψουμε το πρόβλημα σε ένα τετράδιο και να κρατήσουμε σημειώσεις σχετικά με τον πιθανό τρόπο επίλυσής του.
3. Δίνουμε ένα τέλος στο ζήτημα που μας απασχολεί. Αυτό μπορεί να σημαίνει είτε να καταλήξουμε σε ένα συμβιβασμό και να συμφιλιωθούμε, είτε να προχωρήσουμε βάζοντας το παρελθόν πίσω μας. Θα μπορούσαμε ακόμα να πλησιάσουμε και να ζητήσουμε συγγνώμη αν φταίμε, ή να κάνουμε μια κίνηση καλής θέλησης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητο να διακόψουμε τις σχέσεις που μας απασχολούν και να προχωρήσουμε με τη ζωή μας.
4. Αποφεύγουμε να μοιραζόμαστε τα ίδια προβλήματα με τους φίλους και τους αγαπημένους μας. Καλό είναι να αποφεύγουμε την επανάληψη των ίδιων ιστοριών και να επικεντρώνουμε τη συζήτηση σε άλλα θέματα.
5. Προγραμματίζουμε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ανησυχεί και να σκεφτεί ό,τι χρειάζεται. Με αυτό τον τρόπο, δίνουμε στο μυαλό μας έναν περιορισμένο χώρο για να ερευνήσει και να επεξεργαστεί τα παρελθοντικά γεγονότα που μας απασχολούν.
6. Ζητάμε βοήθεια από φίλους που μπορούν να μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από τις εμμονικές σκέψεις και να θυμηθούμε λεπτομέρειες που μπορεί να παραγνωρίζουμε.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η συνεχής αναμάσηση του παρελθόντος δεν μας βοηθάει να προχωρήσουμε στη ζωή μας. Αντίθετα, μας κρατάει παγιδευμένους στο παρελθόν και μας εμποδίζει να επικεντρωθούμε στο τώρα και στο μέλλον. Ας αφήσουμε πίσω μας τις εμμονές και ας ανοίξουμε την πόρτα για μια νέα και πιο φωτεινή ευκαιρία.
