Παρά την κοινή χρήση του όρου “αρθρίτιδα” για τη φλεγμονή των αρθρώσεων, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι αυτή η πάθηση δεν είναι μονάδα. Πρόκειται για ένα ευρύ φάσμα ρευματικών παθήσεων που μπορούν να επηρεάσουν όλες τις ηλικίες. Οι πιο γνωστές φλεγμονώδεις ρευματικές παθήσεις περιλαμβάνουν τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τη ψωριασική αρθρίτιδα, την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, το Σύνδρομο Sjogren και τον συστηματικό ερυθηματώδη λύκο.
Οι ρευματικές παθήσεις μπορούν να εμφανιστούν σε όλες τις ηλικίες, από μικρά παιδιά έως και υπερήλικες. Η ηλικία εμφάνισης διαφέρει ανάλογα με την πάθηση. Για παράδειγμα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα εμφανίζεται συνήθως στις 40-50 ετών, ενώ ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος εκδηλώνεται στα 20-50 έτη. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες παθήσεις που μπορούν να εμφανιστούν σε διαφορετικές ηλικίες.
Όσον αφορά τη γένους κατανομή, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα. Για παράδειγμα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι πιο συχνή στις γυναίκες, ενώ ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος είναι πιο συχνός στις γυναίκες με αναλογία γυναίκες/άνδρες 9 προς 1. Αντίθετα, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα είναι πιο συχνή στους άνδρες με αναλογία 7 προς 1.
Πέραν της προσβολής των αρθρώσεων, ο φλεγμονώδης πόνος στη μέση είναι ένα πολύ σημαντικό σύμπτωμα για τις παθήσεις της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας. Ο πόνος αυτός διαφέρει από τον συνήθη μηχανικό πόνο στη μέση καθώς επιδεινώνεται το πρωί, είναι χειρότερος κατά την ανάπαυση και βελτιώνεται κατά την κίνηση. Επίσης, εμφανίζεται στο δεύτερο μισό της νύχτας και ανταποκρίνεται θεαματικά σε φάρμακα κατά της φλεγμονής. Οι ρευματικές παθήσεις μπορεί επίσης να συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα, όπως εξανθήματα, αίσθημα κόπωσης, αναιμία, πνευμονικά προβλήματα, οφθαλμικές παθήσεις κ.λπ.
Η αιτιολογία των ρευματικών παθήσεων είναι ακόμα ανεξήγητη. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες, όπως γενετικοί, περιβαλλοντικοί και συνήθειες ζωής, που ενοχοποιούνται για την ανάπτυξή τους. Η διάγνωση των ρευματικών παθήσεων βασίζεται κυρίως στο ιστορικό και την κλινική εξέταση, ενώ οι εργαστηριακές εξετάσεις χρησιμοποιούνται για την επιβεβαίωση της διάγνωσης και την αξιολόγηση της γενικής κατάστασης του ασθενούς.
Για να αντιμετωπιστούν οι ρευματικές παθήσεις, η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία είναι απαραίτητες. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση αντιφλεγμονώδη φαρμάκων, την αλλαγή στυλ ζωής και σε ορισμένες περιπτώσεις, τη χρήση βιολογικών ή νεότερων στοχευμένων θεραπειών. Η επικοινωνία μεταξύ γιατρού και ασθενούς είναι επίσης σημαντική, καθώς ο ασθενής πρέπει να είναι ενημερωμένος και να συμμετέχει στη θεραπευτική διαδικασία.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία των ρευματικών παθήσεων είναι κρίσιμη για την αποφυγή μόνιμων βλαβών και επιπλοκών. Με τις νέες εξελίξεις στον τομέα της θεραπείας, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να έχουν έναν υγιή και λειτουργικό τρόπο ζωής. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται στενή συνεργασία ανάμεσα στον ασθενή και τον ειδικό ιατρό.
