Κάθε χρόνο, καθώς ο Απρίλιος πλησιάζει, μας φαίνεται σαν να μας κερδίζει η ανυπομονησία. Όμως, αν κοιτάξουμε πίσω στην παιδική μας ηλικία, θα θυμηθούμε ότι η πρωτομηνιά ήταν η απόλυτη μέρα για τρέλες και φάρσες. Καθώς πήγαιναμε μεγαλώνοντας, η πρωτομηνιά ξεχάστηκε και η προσοχή μας μεταφέρθηκε στην Πρωτομαγιά και τα τριήμερα. Ωστόσο, όταν ήμασταν παιδιά, κάναμε και εμείς τις δικές μας τρέλες!
Έτσι, με αφορμή την πρωταπριλιά, ας θυμηθούμε μαζί αυτές τις κλασικές φάρσες που έκαναν τα παιδικά μας χρόνια ξεχωριστά.
1. “Ανταλλαγή τάξεων” – Μια φάρσα που ξυπνούσε το παιδί μέσα μας.
Με εξαιρετική ενθουσιασμό, τρέχαμε από νωρίς στο σχολείο για να οργανώσουμε τη μεγάλη αλλαγή. Προσπαθούσαμε να πείσουμε κάποιο άλλο τμήμα να έρθει στην αίθουσά μας, ενώ εμείς θα πήγαιναμε στην αίθουσά τους. Τρέχαμε στους διαδρόμους φωνάζοντας “αλλάζουμε τάξεις!” και ανυπομονούσαμε για την αντίδραση των δασκάλων. Ορισμένοι ήταν απλώς βαρετοί και ελέγχαν σύντομα την κατάσταση, ενώ άλλοι συμμετείχαν με ενθουσιασμό στην παιδική μας φάρσα. Έτσι, κάποια στιγμή, μέσα στο μάθημα, έκαναν τους έκπληκτους και μας ευχόνταν “και του χρόνου!”. Αναμφίβολα, αυτοί οι δάσκαλοι μας άρεσαν περισσότερο!
2. “Οδοντόκρεμα στα χερούλια” – Η τέλεια φάρσα για σκανταλιάρηδες.
Κάποιος αναλάμβανε να φέρει οδοντόκρεμα από το σπίτι, ερχόταν μισή ώρα νωρίτερα στο σχολείο (μια μοναδική φορά που έγινε αυτό) και έβαζε μπίλιες οδοντόκρεμας στα χερούλια των πορτών. Όταν πιέζαμε την πόρτα με το πόδι για να την κλείσουμε, ο δάσκαλος έπιανε την οδοντόκρεμα. Μέχρι να σκεφτεί και να πάει να πλύνει τα χέρια του, χάναμε αρκετά λεπτά μελέτης. Ήταν απολαυστικό!
3. “Ψεύτικα ζωάκια και άλλα” – Φροντίζοντας για τρομακτικές στιγμές.
Ήδη από την προηγούμενη μέρα, είχαμε τρέξει στο περίπτερο για να προμηθευτούμε τα απαραίτητα εφόδια: κουρδιστά ποντικάκια, ψεύτικα φιδάκια και αράχνες, αναπτήρες με ρεύμα και άλλα πολλά. Τα τοποθετούσαμε σε στρατηγικά μέρη όπως καρέκλες, παντόφλες, δίπλα στο καλαθάκι του μπάνιου κλπ., προσπαθώντας να τους πιάσουμε αδιάβαστους για να τρομάξουμε την μαμά, τον μπαμπά και τα αδέρφια μας.
4. “Φαγουρόσκονη” – Το αγαπημένο μας κόλπο.
Ένα από τα πιο δημοφιλή τρικ μας ήταν η φαγουρόσκονη. Απρόβλεπτα, έριχναμε μια μικρή ποσότητα από αυτή τη μαγική σκόνη στην πλάτη του παππού, του θείου ή ακόμη και του μπαμπά (αν μας πιάνει). Αναμέναμε να δούμε τα αποτελέσματα, αλλά συνήθως δεν συνέβαινε τίποτα. Μόνο αν το αντιλάμβανόντουσαν ή αν τους το αποκαλύπταμε, τους έπιανε μια φαγούρα και έτρεχαν να πλύνουν τα χέρια τους.
5. “Τηλεφωνικές φάρσες” – Η διαδικασία της προσκλήσεως.
Η τηλεφωνική φάρσα ήταν σίγουρα κλασική και αγαπημένη. Σχηματίζαμε τυχαίους αριθμούς μέχρι να βρούμε κάποιον που θα σήκωνε το ακουστικό. Όταν βρίσκαμε έναν αθώο, ξεκινούσαμε τη συζήτηση, λέγοντας άσχετα πράγματα ή ζητώντας να μιλήσουμε με κάποιον που είχε αστείο επίθετο!
6. “Αλάτι αντί για ζάχαρη” – Η φάρσα που δεν ξεχνιέται.
Ποιο παιδί δεν έκανε αυτή την φάρσα; Είτε το βράδυ είτε το πρωί, τρέχαμε να αντικαταστήσουμε τη ζάχαρη με αλάτι και να τοποθετήσουμε το βαζάκι δίπλα στον καφέ. Κάθομασταν στο τραπέζι και περιμέναμε να πιουν τον πρώτο γλυκό τους καφέ. Οι φάτσες τους, όλα τα λεφτά. Αν μεγαλώσαμε, σίγουρα μάθαμε ότι δεν παίζουμε με τον καφέ – αυτά είναι ιερά. Καλό μήνα σε όλους!
Με την προσέγγιση της πρωτομαγιάς, ας θυμηθούμε με χαρά και νοσταλγία τα παιδικά μας χρόνια και τον παιδικό μας ενθουσιασμό για τις πρωταπριλιάτικες φάρσες. Ας διατηρήσουμε αυτή την αίσθηση του παιδιού μέσα μας και ας ανακαλύψουμε καινούργιους τρόπους να περάσουμε καλά και να χαρούμε τη ζωή!
