Ένας από τους βασικούς πυλώνες της φυσικής, η ταχύτητα διάδοσης του φωτός στο κενό, μας έχει δώσει πολλές απαντήσεις και έχει εφαρμογή σε πολλούς τομείς. Μετράται περίπου στα 300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο (λίγο μικρότερο από 300.000 χιλιόμετρα την ώρα). Ένας αριθμός που είναι τεράστιος και δυσνόητος για τον ανθρώπινο νου. Για να καταλάβουμε καλύτερα, αν ένα αυτοκίνητο κινείτο με αυτή την ταχύτητα, θα έκανε περίπου 7,5 γύρους γύρω από τη γη σε μία μόλις εντός δευτερολέπτου.
Το ενδιαφέρον για την μέτρηση αυτής της ταχύτητας ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια, ακόμα και πριν από την εποχή μας. Ο δανός αστρονόμος Όλε Ρέμερ (25 Σεπτεμβρίου 1644 – 19 Σεπτεμβρίου 1710), εργαζόταν τότε στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο των Παρισίων και ήταν ο πρώτος επιστήμονας που πραγματοποίησε μία τέτοια μέτρηση. Βασιζόμενος σε δεδομένα που συγκέντρωσε από αστρονομικές παρατηρήσεις, όπως οι εκλείψεις δορυφόρων του πλανήτη Δία, κατέληξε σε μία τιμή περίπου 210.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο.
Η μέτρηση του Ρέμερ έχει μεγάλη ιστορική σημασία, καθώς πλησίαζε σημαντικά την πραγματική τιμή της ταχύτητας του φωτός. Όμως, ακόμα πιο σημαντικό ήταν ότι έδειξε για πρώτη φορά ότι η ταχύτητα του φωτός ήταν πεπερασμένη. Ο Ρέμερ παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνάς του στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών με μια σειρά ανακοινώσεών του από τον Αύγουστο έως τον Νοέμβριο του 1676. Παρόλα αυτά, τα πρακτικά αυτής της συνεδρίασης χάθηκαν και το μόνο που διασώθηκε είναι έναπου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Journal des sçavans” («Εφημερίδα των Επιστημόνων») στις 7 Δεκεμβρίου 1676.
Η μέτρηση της ταχύτητας του φωτός αποτέλεσε ένα σημαντικό ορόσημο στην επιστήμη και άνοιξε νέες πόρτες για τις επόμενες γενεές επιστημόνων. Σήμερα, η κατανόησή της μας επιτρέπει να αναπτύξουμε περαιτέρω την τεχνολογία και να κάνουμε ακόμα περισσότερες ανακαλύψεις. Παρά την απουσία των πρακτικών του Ρέμερ, η μέτρησή του παραμένει σημαντική στην ιστορία της επιστήμης και μας υπενθυμίζει τη σπουδαιότητα της φυσικής έρευνας και της αναζήτησης γνώσης.
