Στην καρδιά μιας χωματερής, δύο χαρακτήρες χωρίς όνομα συναντιούνται σε ένα εκρηκτικό ραντεβού. Αυτός και Αυτή είναι δύο αρχετυπικές φιγούρες, αλλά ταυτόχρονα σύγχρονες και ανθρώπινες, αποδυναμώνοντας τα κλισέ που τους περικλείουν. Μέσα από αυτήν τη συνάντηση, συζητούν για τη φύση του ανθρώπου, το ένστικτο, τον καταναλωτισμό και την ανάγκη για φυσική επαφή. Παράλληλα, κυνηγούν αρουραίους, συμβολίζοντας την επιθυμία τους για αληθινή επαφή και ένωση. Απενοχοποιούνται, ξεφορτώνοντας τον εαυτό τους από τα εμπόδια και φτάνοντας στην απόλυτη ελευθερία και κάθαρση, σε έναν τελευταίο αποφασιστικό πυροβολισμό
Με τον χειμαρρώδη και πειστικό λόγο του κειμένου και την προκλητική εξέλιξη της πλοκής, η παράστασή μας αναμένεται να αναδείξει με σαφήνεια και ένταση τη στενή σχέση των σύγχρονων κοινωνιών με την εικόνα, τον καταναλωτισμό και την υπερκατανάλωση. Αναδεικνύουμε την ενσωμάτωση του καπιταλιστικού πατριαρχικού συστήματος στην κοινωνική πραγματικότητα, με αποτέλεσμα την αβεβαιότητα και την απομόνωση των ατόμων. Ταυτόχρονα, δημιουργούμε ένα πολυμορφικό σκηνικό, σε συνδυασμό με την παρουσίαση βίντεο, που θα δημιουργήσει ένα χάος και μια ετεροτοπία, αντιπροσωπεύοντας την κοινωνία μας και την κληρονομιά της κατανάλωσης
Ο θεατής θα βιώσει συνεχείς εναλλαγές ανάμεσα στην πραγματική δράση και την ψηφιακή παρουσία, γεγονός που θα εντείνει την σύγχυση και θα αποδόσει τη διχοτόμηση ανάμεσα στην δημόσια και ιδιωτική ταυτότητα.
Το έργο αυτό γράφτηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής του Peter Turrini στη Ρόδο, αλλά είναι μια σύνθεση και ανάπτυξη των ιδεών και των μοτίβων του Willard Manus, που επίσης βρισκόταν στην Ελλάδα την ίδια περίοδο. Η παράσταση πρωτοπαρουσιάστηκε στο βιεννέζικο Volkstheater το 1971 και προκάλεσε αίσθηση και αντιδράσεις σε κοινό και κριτικούς. Η επίκαιρη θεματολογία του έργου, μετά από πενήντα χρόνια, και η αφοπλιστική γλώσσα της παράστασης, το καθιστούν ένα προφητικό και ενδιαφέρον έργο. Είναι, επομένως, καιρός να το φέρουμε στην Ελλάδα, υπό τη σκηνοθεσία ενός αυστριακού σκηνοθέτη.
