Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αίσθηση της μοναξιάς είναι πολύ πιο βαθιά και πολυδιάστατη από ό,τι ποτέ φανταστήκαμε. Παρά την άποψη ότι ζούμε σε έναν κόσμο που είμαστε πιο συνδεδεμένοι από ποτέ, μέσω των κοινωνικών μέσων και του διαδικτύου, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι πολλοί άνθρωποι αισθάνονται μόνοι. Μια πρόσφατη έρευνα από την Meta-Gallup σε πολλές χώρες αναδεικνύει αυτήν την παράλογη αντίφαση, αποκαλύπτοντας ότι περίπου το 24% των ενηλίκων αισθάνεται πολύ ή αρκετά μόνοι. Αυτό αποδεικνύει ότι αντιμετωπίζουμε μια παγκόσμια πρόκληση, έναν αόρατο εχθρό που επηρεάζει ανθρώπους όλων των ηλικιών.
Έχει επισημανθεί ότι η μοναξιά είναι πιο εμφανής σε νεαρούς ενήλικες, οι οποίοι βρίσκονται συχνά σε μια φάση αβεβαιότητας και μεταβατικότητας στη ζωή τους. Οι νεότεροι, συχνά αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις που τους κάνουν να νιώθουν ασταθείς. Μπορεί αυτές οι προκλήσεις να προέρχονται από τις σχέσεις τους, την επαγγελματική τους πορεία ή ακόμα και από τον αποχωρισμό από τους γονείς τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη μοναξιά, καθώς προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους στη ζωή. Παράλληλα, το ρόλο των κοινωνικών μέσων είναι εξίσου σημαντικός, καθώς πολλοί νέοι χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα για να συνδεθούν με άλλους. Ωστόσο, αυτή η συνδεσιμότητα μπορεί να έχει και αρνητικές επιπτώσεις, καθώς η σύγκριση με τις “τέλειες ζωές” των άλλων μπορεί να δημιουργήσει ακόμα περισσότερη μοναξιά, ανασφάλεια και έλλειψη αυτοεκτίμησης.
Γιατί, λοιπόν, η μοναξιά θεωρείται “η νέα επιδημία”; Η ιδέα αυτή πηγάζει από μια σειρά κοινωνικών, τεχνολογικών και πολιτισμικών αλλαγών που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια. Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτές:
1. Η αύξηση της ψηφιακής ύπαρξης: Αν και ζούμε σε μια εποχή όπου είμαστε συνδεδεμένοι μέσω των κοινωνικών μέσων και των εφαρμογών, η ψηφιακή σύνδεση δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει την πραγματική κοινωνική αλληλεπίδραση. Οι άνθρωποι μπορεί να νιώθουν πιο μοναχικοί παρόλο που είναι συνδεδεμένοι διαδικτυακά.
2. Οι υψηλές απαιτήσεις στον εργασιακό χώρο: Οι υπερβολικές απαιτήσεις στον εργασιακό χώρο και οι ατελείωτες ώρες εργασίας μπορούν να απομονώσουν τους ανθρώπους από τις κοινωνικές δραστηριότητες και τις σχέσεις.
3. Υπερκατανάλωση περιεχομένου: Οι πολλές ώρες που περνάμε παθητικά μπροστά σε οθόνες, παρακολουθώντας τηλεόραση ή καταναλώνοντας άσκοπο περιεχόμενο στο διαδίκτυο, μπορούν να μας απομονώσουν ακόμα περισσότερο.
4. Οι κοινωνικές αλλαγές: Οι σύγχρονες κοινωνικές αλλαγές, όπως η αλλοίωση των παραδοσιακών δομών και η αύξηση της κοινωνικής κινητικότητας, δυσχεραίνουν τη δημιουργία σταθερών κοινωνικών σχέσεων. Οι κοινωνίες αλλάζουν με τρομακτική ταχύτητα και πολλοί φορές οι άνθρωποι δυσκολεύονται να παραμείνουν πιστοί σε αυτές τις αλλαγές. Η μοναξιά έχει γίνει ένα πρόβλημα που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας και κοινωνικής τάξης. Το πιο σημαντικό είναι ότι επηρεάζει την ψυχική και σωματική υγεία των ατόμων και απαιτούνται συντονισμένες προσπάθειες για τη δημιουργία στενότερων και πιο ουσιαστικών σχέσεων, προκειμένου να επιβιώσουμε χωρίς ψυχικές ή σωματικές ζημιές από αυτήν την ιδιότυπη “επιδημία”.
Πηγή: https://edition.cnn.com/2023/10/24/health/lonely-adults-gallup-poll-wellness/index.html
