Μια πρόσφατη μελέτη έχει αποκαλύψει μια ανησυχητική αλήθεια για τις γυναίκες που βρίσκονται στη φάση της περιεμμηνόπαυσης. Σύμφωνα με το University College του Λονδίνου (UCL), οι γυναίκες που βιώνουν αυτήν τη φάση έχουν 40% περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν κατάθλιψη σε σύγκριση με εκείνες που δεν βιώνουν αυτά τα συμπτώματα. Τα αποτελέσματα αυτής της μετα-ανάλυσης, η οποία δημοσιεύθηκε στο Journal of Affective Disorders, τονίζουν την ανάγκη για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και υποστήριξη για αυτήν τη δημογραφική ομάδα.
Η περιεμμηνόπαυση, η φάση που προηγείται της εμμηνόπαυσης, μπορεί να διαρκέσει 3-5 χρόνια πριν από την τελευταία περίοδο μιας γυναίκας. Κατά την περιοδεία αυτή, τα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης διακυμαίνονται, με αποτέλεσμα να προκαλούνται διακυμάνσεις στη διάθεση, ακανόνιστοι εμμηνορροϊκοί κύκλοι και αυξημένη ευπάθεια στην κατάθλιψη. Αυτή η φάση μπορεί να διαρκέσει έως και ένα χρόνο μετά την τελευταία περίοδο μιας γυναίκας, περιλαμβάνοντας ένα συνολικό χρονικό διάστημα περίπου 4-8 χρόνων.
Οι ερευνητές του UCL έλαβαν τα δεδομένα από 7 μελέτες που περιλάμβαναν 9.141 γυναίκες από όλο τον κόσμο, με σκοπό να κατανοήσουν πώς τα διάφορα στάδια της εμμηνόπαυσης συνδέονται με τον κίνδυνο κατάθλιψης. Τα αποτελέσματα έδειξαν μια σημαντική αύξηση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων μεταξύ των γυναικών στη φάση της περιεμμηνόπαυσης. Χρησιμοποιώντας εργαλεία αυτοαναφοράς, όπως το ερωτηματολόγιο υγείας ασθενών PHQ-9, οι ερευνητές ανακάλυψαν μια σημαντική αύξηση κατά 40% στον κίνδυνο κατάθλιψης σε σύγκριση με τις γυναίκες που βρίσκονται πριν την περιεμμηνόπαυση. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός ο κίνδυνος δεν διατηρείται μετά τη μετεμμηνόπαυση.
Ο επικεφαλής της μελέτης, Δρ. Roopal Desai (UCL Psychology & Language Sciences), τονίζει τη σημασία αυτών των ευρημάτων, λέγοντας: “Η μελέτη αυτή δείχνει ότι οι γυναίκες στη φάση της περιεμμηνόπαυσης έχουν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη από ό,τι πριν ή μετά από αυτήν τη φάση. Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της αναγνώρισης ότι οι γυναίκες σε αυτό το στάδιο της ζωής είναι πιο ευάλωτες στην κατάθλιψη και την ανάγκη υποστήριξης και ελέγχου για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των αναγκών τους σε θέματα ψυχικής υγείας”.
Παρόλο που αυτή η μελέτη προσθέτει βάρος σε προηγούμενες έρευνες που έχουν επισημάνει την αποτελεσματικότητα θεραπειών όπως η ενσυνειδησιακή και η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία για την ανακούφιση μη σωματικών συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, αναγνωρίζει ότι υπάρχουν ορισμένα περιορισμένα στοιχεία. Η αδυναμία λήψης υπόψη του παρελθόντος ιστορικού κατάθλιψης των συμμετεχουσών και η έλλειψη άμεσης σύγκρισης μεταξύ των συμπτωμάτων της περιεμμηνόπαυσης και της μετεμμηνοπαυσίας αποτελούν θέματα που απαιτούν περαιτέρω έρευνα.
Καθώς οι γυναίκες περνούν αυτήν την πολύπλοκη περίοδο της περιεμμηνόπαυσης, τα ευρήματα αυτής της μελέτης υπογραμμίζουν τη δεινή ανάγκη για ολιστικούς μηχανισμούς υποστήριξης που θα επιτρέπουν στις γυναίκες αυτές να περάσουν αυτήν τη μεταβατική περίοδο της ζωής τους με ανθεκτικότητα και ευημερία. Μέσω της εφαρμογής στοχευμένων παρεμβάσεων, οι παροχείς υγείας μπορούν να ενδυναμώσουν τις γυναίκες αυτές, βοηθώντας τις να πλοηγηθούν με επιτυχία αυτήν την επίπονη περίοδο της ζωής τους.
