Ο Τουταγχαμών είναι αναμφισβήτητα ο πιο γνωστός Φαραώ της Αιγύπτου σήμερα. Ωστόσο, πριν από την ανακάλυψη του τάφου του στην Κοιλάδα των Βασιλέων, αποτελούσε μόνο μια μικρή μορφή της 18ης Δυναστείας. Γεννήθηκε γύρω στο 1347 π.Χ. και πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 18 ετών. Τα αίτια του θανάτου του παραμένουν αβέβαια. Η εξέταση της μούμιας με Ακτίνες Χ αποκάλυψε μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση, προς τον τύπο του βίαιου θανάτου, αλλά κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει εάν πρόκειται για μια δολοφονία ή ένα ατύχημα. Ο τάφος του ανακαλύφθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1922 από τον βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ και η σαρκοφάγος άνοιξε στις 16 Φεβρουαρίου του 1923. Ήταν ο πρώτος βασιλικός τάφος που βρέθηκε ασύλητος, γεγονός που πολλοί αποδίδουν στον μύθο της κατάρας που τον συνόδευε. Ο Κάρτερ, ως επιστήμονας, αμφέβαλε από την πρώτη στιγμή. Πιθανολογείται ότι οι ρίζες αυτού του μύθου οφείλονται σε ένα μυθιστόρημα που ονομάζεται «Χαμένος στην πυραμίδα: Η κατάρα της μούμιας», γραμμένο από τη Λουίζα Μέι Άλκοτ το 1896. Ως θεωρία τροφοδοτήθηκε από δημοσιεύματα της εποχής που επικεντρώθηκαν στους θανάτους ανθρώπων που εμπλέκονταν στις ανασκαφές, όπως ο Λόρδος Κάρναρβον που χρηματοδότησε την αποστολή. Ωστόσο, η έρευνα του επιδημιολόγου Μαρκ Νέλσον από το πανεπιστήμιο Μόνας της Αυστραλίας καταλήγει στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχουν αξιοσημείωτα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν αυτόν τον μύθο. Από τους 24 ανθρώπους που εκτέθηκαν στην υποτιθέμενη κατάρα, μόνο οι έξι έχασαν τη ζωή τους, πολύ λιγότεροι από τους επιζήσαντες. Επιπλέον, κανένας από αυτούς που επέζησαν δεν ήταν κάτω των 70 ετών, οπότε ο θάνατός τους δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πρόωρος.
