Πού απήγαγε την προσοχή μας η φράση «μήνας του μέλιτος»; Μια φράση που πολλοί από εμάς έχουν ακούσει ή ακόμη και πει, αναφερόμενοι σε ένα ταξίδι που κάνουν τα νεόνυμφα ζευγάρια μετά τον γάμο. Όμως, ποια είναι η πραγματική ιστορία πίσω από αυτήν τη φράση; Σας ταξιδεύουμε πίσω στον 5ο αιώνα μ.Χ., σε μια εποχή όπου τα ζευγάρια ήταν συνηθισμένο να πίνουν υδρομέλι.
Το υδρόμελι ήταν ένα αλκοολούχο ποτό με χρυσαφί χρώμα, παρόμοιο με το κρασί, και φτιαγμένο από μέλι και νερό. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι νεόνυμφοι ήταν υποχρεωμένοι να καταναλώνουν υδρόμελι για έναν ολόκληρο μήνα – πρωί, μεσημέρι και βράδυ – καθώς πίστευαν ότι είχε αφροδισιακές ιδιότητες και ότι θα βοηθούσε στη σύλληψη.
Παρόλο που το έθιμο του μήνα του μελιού ήταν διάχυτο κατά τους Μεσαίωνες, η ίδια φράση «μήνας του μέλιτος» δεν εμφανίστηκε προτού τον 16ο αιώνα. Από εκεί και πέρα, η φράση έγινε γνωστή και πιο διάδοση πήρε κατά τον 19ο αιώνα, χάρη στον κλασικό ποιητή Lord Byron που την χρησιμοποίησε στον ποιητικό του όγκο «Childe Harold’s Pilgrimage».
Σήμερα, ο μήνας του μελιού έχει αποκτήσει διαφορετική σημασία. Αντί να αναφέρεται στην κατανάλωση υδρομελιού, η φράση αναφέρεται στο ταξίδι των νεόνυμφων μετά τον γάμο. Το ταξίδι αυτό συνήθως οργανώνεται για να γιορτάσει την αγάπη και την ένωση του ζευγαριού μετά την τελετή του γάμου.
Έτσι λοιπόν, αν και οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε περίπου την προέλευση της φράσης «μήνας του μέλιτος», δεν ξέραμε ακριβώς πού και πότε πρωτοεμφανίστηκε. Το έθιμο αυτό, που είχε τις ρίζες του στην αρχαιότητα, εξελίχθηκε για να γίνει ένας θεσμός που συνδέεται με την αγάπη και την ευτυχία του νέου ζευγαριού.
