Οι πρωτοφανείς πίεση και περιορισμοί που συνόδευαν την πανδημία είχαν σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχολογική κατάσταση των υγειονομικών. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από επιστήμονες του Ψυχιατρικού Τμήματος του νοσοκομείου “Σωτηρία”, του νοσηλευτικού τμήματος του ίδιου νοσοκομείου και του Ενδοκρινολογικού “Έλενα Βενιζέλου”, ο θυμός και η επιθετικότητα ήταν τα κυρίαρχα συναισθήματα που επικράτησαν στην ψυχοσύνθεση των υγειονομικών κατά την πρώτη φάση της πανδημίας.
Δυστυχώς, αυτό το αποτύπωμα ήταν ανισορροπημένο ανάμεσα στα φύλα, με τις γυναίκες να επηρεάζονται περισσότερο. Οι γυναίκες δεν έλαβαν την απαραίτητη υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον, γεγονός που επιδείνωσε την κατάστασή τους. Αυτά τα ευρήματα ανακοινώθηκαν με στόχο να ευαισθητοποιήσουν για την ανάγκη παροχής επαρκούς υποστήριξης στους υγειονομικούς κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η έρευνα αυτή περιλάμβανε 50 άνδρες και 190 γυναίκες γιατρούς και νοσηλευτές οι οποίοι συμπλήρωσαν ένα ειδικό ερωτηματολόγιο. Με τη χρήση των κλιμάκων διαστάσεων θυμού (DAR-5) και οικογενειακής υποστήριξης (FSS), διερευνήθηκε η σχέση μεταξύ οικογενειακής υποστήριξης, θυμού και επιθετικότητας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το ένα τρίτο των συμμετεχόντων εμφάνισε αυξημένο θυμό, με τις γυναίκες να έχουν χαμηλότερες βαθμολογίες οικογενειακής υποστήριξης από τους άνδρες. Ωστόσο, παρατηρήθηκε αύξηση της οικογενειακής υποστήριξης κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σε σύγκριση με προηγούμενες μετρήσεις.
Οι επιστήμονες του Ψυχιατρικού Τμήματος εκτιμούν ότι τα αποτελέσματα αυτά πρέπει να αξιολογηθούν, λαμβάνοντας υπόψη τις δυσμενείς συνθήκες και τις σημαντικές ελλείψεις που αντιμετώπισαν οι υγειονομικοί στην αρχή της πανδημίας. Η υποστήριξη από την οικογένεια αναδεικνύεται ως κρίσιμος παράγοντας για την αντιμετώπιση του θυμού και την πρόληψη της εκδήλωσής του σε επιθετικότητα. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να περιλαμβάνεται ενότητα για τη διαχείριση του θυμού στα προγράμματα υποστήριξης των εργαζομένων στον τομέα της Υγείας.
Τα αυξημένα επίπεδα θυμού που παρατηρούνται σε πολλούς υγειονομικούς συνδέονται με την ύπαρξη αρνητικών γεγονότων στη ζωή τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, η πανδημία και οι περιορισμοί που συνοδεύουν τον ιό μπορεί να εξηγήσουν αυτήν την αυξημένη ένταση θυμού. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι ο θυμός μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα της αγχωδούς ή της καταθλιπτικής διαταραχής που συχνά παρατηρείται σε επαγγελματίες της υγείας. Η ανεξέλεγκτη έκφραση του θυμού μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα της φροντίδας που παρέχουν στους ασθενείς.
Τέλος, η έρευνα παρατήρησε ότι ο γυναικείος πληθυσμός εκφράζει συχνά χαμηλότερη αίσθηση υποστήριξης από την οικογένεια σε σύγκριση με τον ανδρικό πληθυσμό. Αυτή η παρατήρηση αντικατοπτρίζει τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, που συχνά αναθέτει στους άνδρες τους κυρίαρχους κοινωνικούς ρόλους. Παρόλα αυτά, παρατηρήθηκε αύξηση της οικογενειακής υποστήριξης κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σε σύγκριση με προηγούμενες μετρήσεις.
