Το Αλτσχάιμερ είναι μια νευροεκφυλιστική ασθένεια που επηρεάζει τη μνήμη, τη συγκέντρωση και τη γνωστική λειτουργία. Παρότι δεν υπάρχει θεραπεία για τον Αλτσχάιμερ, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η άσκηση μπορεί να καθυστερήσει την ανάπτυξη της νόσου και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών. Επιπλέον, η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης του Αλτσχάιμερ.
Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Healthline, η αερόβια άσκηση βοηθά στην υγιή κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο και μειώνει τη συσσώρευση συγκεκριμένων πρωτεϊνών που σχετίζονται με την νόσο. Μειώνοντας τη συγκέντρωση αυτών των πρωτεϊνών, η τακτική άσκηση μπορεί να βελτιώσει τη γνωστική λειτουργία και τη μνήμη. Ειδικότερα, το έντονο περπάτημα και ο χορός έχουν αποδειχθεί ευεργετικοί, καθώς μειώνουν τη συσσώρευση βήτα-αμυλοειδών και Ταυ πρωτεϊνών.
Η τακτική άσκηση παρέχει πολλά οφέλη στους ασθενείς με Αλτσχάιμερ. Πέρα από την ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας, βελτιώνει τη φυσική κατάσταση τους, αυξάνει την αυτονομία τους και βελτιώνει την ικανότητά τους να εκτελούν καθήκοντα της καθημερινότητας όπως το καθάρισμα και το μαγείρεμα. Επιπλέον, η άσκηση βελτιώνει την ποιότητα του ύπνου, αυξάνει τις ευκαιρίες για κοινωνική αλληλεπίδραση και μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων, οστεοπόρωσης και διαβήτη. Τέλος, η άσκηση βελτιώνει την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση και τη διάθεση των ασθενών.
Η είδηση καλεί τους ασθενείς με Αλτσχάιμερ να εντάξουν την άσκηση στην καθημερινή τους ρουτίνα. Η καλύτερη μορφή άσκησης θα πρέπει να είναι εξατομικευμένη, λαμβάνοντας υπόψη το στάδιο της νόσου και τις ικανότητες του ασθενούς. Για πρώιμα και μεσαία στάδια του Αλτσχάιμερ, η αερόβια άσκηση όπως το έντονο περπάτημα και ο χορός είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματικές. Σε προχωρημένα στάδια της νόσου, μια συνδυαστική προσέγγιση που περιλαμβάνει αερόβια, ασκήσεις ενδυνάμωσης, ισορροπίας και συντονισμού μπορεί να είναι ωφέλιμη.
Επιπλέον, πέρα από την παραδοσιακή άσκηση, υπάρχουν και άλλες δραστηριότητες που μπορούν να ενθαρρύνουν τη σωματική δραστηριότητα των ασθενών. Περπάτημα, χορός και κηπουρική αποτελούν τρόπους για να παραμείνουν ενεργά. Επιπλέον, εξατομικευμένες ασκήσεις μπορούν να προσαρμοστούν στις ικανότητες κάθε ασθενούς και ομαδικές ασκήσεις παρέχουν ένα υποστηρικτικό και χωρίς αποκλεισμούς περιβάλλον για την φυσική δραστηριότητα.
Για να εντάξουν οι ασθενείς την άσκηση στην καθημερινότητά τους, μπορούν να ακολουθήσουν ορισμένες συμβουλές. Οικείες και διασκεδαστικές δραστηριότητες μπορούν να παρέχουν μεγαλύτερο κίνητρο για δέσμευση, ενώ η δημιουργία ενός σταθερού προγράμματος με συνοπτική χρονική διάρκεια μπορεί να προσφέρει δομή και προβλεψιμότητα. Οι ασθενείς πρέπει επίσης να προσαρμόζουν τις δραστηριότητες σύμφωνα με τις ικανότητές τους και να επιλέγουν δραστηριότητες που εξασκούν τις γνωστικές δεξιότητες. Τέλος, η χρήση της μουσικής ως κίνητρο και η χρήση ενός βραχιολιού ταυτότητας για λόγους ασφαλείας μπορούν να συμβάλλουν στην προώθηση της άσκησης.
Παρότι δεν υπάρχει καμία απόλυτη πρόληψη για τον Αλτσχάιμερ, η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ή να καθυστερήσει την εμφάνιση της νόσου. Η δίαιτα MIND, η οποία περιλαμβάνει φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως, άπαχες πρωτεΐνες και καλά λιπαρά, επίσης θεωρείται ωφέλιμη για τους ασθενείς με Αλτσχάιμερ. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ διατροφής και Αλτσχάιμερ.
Συνολικά, η άσκηση παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην καθυστέρηση της εξέλιξης του Αλτσχάιμερ και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Για αυτόν τον λόγο, όλοι οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ θα πρέπει να σκεφτούν να ενσωματώσουν την άσκηση στην καθημερινή τους ρουτίνα, πάντα με την καθοδήγηση ενός επαγγελματία υγείας.
